Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2016/7310 Esas 2018/770 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi


Taraflar arasındaki davadan dolayı yerel mahkemece verilen hüküm davacı Orman Yönetimi vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R
3402 sayılı Kadastro Kanunu hükümleri uyarınca yapılan arazi kadastro çalışmaları sırasında ... ili, ... ilçesi, ... köyü 121 ada 426 parsel sayılı 17.577,08 m2 yüzölçümündeki tarla vasıflı taşınmaz ölü ... adına tespit edilmiştir.
Davacı Orman Yönetimi; taşınmazın bir kısmının kesinleşen tahdit sınırları içerisinde kaldığı iddiasıyla bu kısmın davalı adına yapılan tespitinin iptali ile Hazine adına tesciline karar verilmesi istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile ... ili, ...ilçesi, ... köyü 121 ada 426 parsel sayılı taşınmazın kadastro tespitinin iptali ile 27/08/2015 tarihli fen bilirkişi raporuna ekli krokide (B) harfiyle gösterilen 11033,47 m2"lik alanın ifraz edilerek kalan (A) harfi ile gösterilen 6543,61 m2’lik alanın aynı ada ve parsel adı altında tutanağın diğer haneleri aynı kalmak üzere tespit gibi tesciline, aynı bilirkişi raporuna ekli krokisinde (B) harfi ile gösterilen 11033,47 m2 lik alanın 121 ada 426 parselden ifrazı ile Orman Genel Müdürlüğü Bursa Orman İşletme Müdürlüğü tarafından sınırlandırılan ... Devlet Ormani parseline dahil edilmek suretiyle orman vasıflı olarak Hazine adına tesciline karar verilmiştir, hüküm davacı Orman Yönetimi vekili tarafından dava edilen kısım ile tapusunun iptaline karar verilen kısmın aynı olmasına rağmen davanın kabulü yerine davanın kısmen kabulüne karar verildiğinden bahisle temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tespitine itiraz niteliğindedir.
... ilçesi, ... köyünde bulunan ormanların 1948 yılında 3116 ve 4785 sayılı kanunlara göre ilk sınırlaması yapılmış ve kesinleşmiştir. 1744 sayılı Kanun ile değişik ikinci madde çalışması 16/04/1979 tarihinde yapılıp kesinleşmiştir. Daha sonra aynı yerde 6831 sayılı Orman Kanununun 3302 sayılı Kanun ile değişik 2/B madde çalışmaları yapılarak 26/01/1989 tarihinde askıya çıkarılarak kesinleşmiştir. Dava konusu taşınmazın 2/B çalışmasına konu olmamıştır.
Hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiş ise de mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş olsa dahi Kadastro Kanununun 36/A maddesi gereğince davalılar aleyhine vekâlet ücreti dâhil, yargılama giderine hükmolunmayacağından ve bu durumda kurulacak hüküm ile mevcut hüküm arasında taraflara yüklenen hak ve borçlarda herhangi bir değişiklik olmayacağından davacının hükmü temyiz etmekte hukuki yararı yoktur. Bu nedenlerle davacının temyiz dilekçesinin hukuki yarar yokluğundan REDDİNE, temyiz harcının istek halinde iadesine 08/02/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.