14. Hukuk Dairesi 2012/5968 E. , 2012/7188 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 14.03.2008 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı tesisi istenmesi üzerine bozma ilamına uyularak yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine dair verilen 02.02.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... ve ... vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, 116 ada 4, 10 ve 19 parsel sayılı taşınmazlar yararına davalılara ait 116 ada 3, 6, 11 ve 22 parsel sayılı taşınmazlar üzerinden geçit hakkı kurulması istemine ilişkindir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda; 19 sayılı parselin yola bağlantısı olan mera niteliğindeki taşınmaza komşu olduğu, bu nedenle köy halkından olan davacının 19 sayılı parsele ulaşmakta sıkıntı çekmeyeceği, 10 sayılı parsel lehine geçit hakkı kurulması talebinin ise geçit hakkı bedeli depo edilmediği gerekçesiyle reddine karar verilmiştir.
Davacı hükmü temyiz etmiş, karar Dairemizce; "davacının 10 ve 19 parsel sayılı taşınmazlarının geçit ihtiyacında bulunduğu, her iki parsel yönünden geçit hakkı kurulması yolundaki alternatiflerin değerlendirilmesi" gerektiği nedenleri ile bozulmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak davanın kısmen kabulüne, davacının 19 parsel sayılı taşınmazı lehine, davalı 11 parsel sayılı taşınmaz aleyhine 21.12.2011 havale tarihli ek bilirkişi raporunda belirtilen kırmızı renkle gösterilen 3 metre genişliğindeki yoldan geçit hakkı tesisine, 24.08.2011 tarihli 3595 yevmiye numarası ile kurulan akdi geçit hakkı ile birleştirilmesine, depo edilen 544,00 TL geçit bedelinin davalıya ödenmesine, masrafların davacı üzerinde bırakılmasına karar verilmiştir.
Davalılar ... ve ... vekili hükmü, bozma ilamına uyulmasına rağmen keşfen inceleme yapılmadığı, 11 parsel sayılı taşınmazın dike yakın derecede eğimli olup geçit tesisine elverişli olmadığı, 19 parsel sayılı taşınmazın yola cepheli meraya sınır olup geçit ihtiyacı olmadığı, ayrıca davanın reddedilen kısmı ile ilgili olarak vekalet ücreti verilmediği gerekçesiyle temyiz etmişlerdir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya içeriğine göre davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Ancak, Türk Medeni Kanununun 747. maddesinde düzenlenen geçit hakkı ayni hak niteliğinde olmayıp bir irtifak hakkı kurulmasından ibaret olduğundan Türk Medeni Kanununun 748/3 ve 780/1 maddeleri uyarınca "tapu siciline kaydedilmesine" karar verilmesi ile yetinilmek gerekirken hüküm fıkrasında "bu hususun tapu siciline tesciline" şeklinde karar verilmesi doğru değildir. Ayrıca, geçit hakkı kurulması talebi reddedilen 2 sayılı parsel maliki ... yararına vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken bu yönde bir karar verilmemesi de bozma nedeni ise de bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden HUMK"nun 438/VII maddesi gereğince hükmün aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bent uyarınca yerel mahkeme kararının 3 no"lu hüküm fıkrasının 9. satırında yazılı bulunan "...bu hususun tapu siciline tesciline..." cümlesinin hükümden çıkartılarak bunun yerine "...bu şekilde tapu siciline yazılmasına..." cümlesinin eklenmesine ve hüküm fıkrasına 6. bent olarak "Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre 600,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalı ..."e verilmesine" cümlesinin eklenmesine, hükmün DÜZELTİLMİŞ bu şekli ile ONANMASINA, peşin yatırılan temyiz harcının istek halinde iadesine, 21.05.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
