Danıştay 10. Daire 2019/10131 Esas 2021/1936 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2019/10131
Karar No : 2021/1936

DAVACI : … Sendikası
VEKİLİ : Av. …

DAVALI : … Bakanlığı / …
VEKİLLERİ : Hukuk Müşaviri …
Hukuk Müşaviri Av. …

DAVANIN KONUSU : 04/07/2019 tarihli ve 30821 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan Biyosidal Ürünlerin Kullanım Usul ve Esasları Hakkında Yönetmeliğin 17. maddesinde yer alan "... yolda geçen süreler ve benzeri durumlar..." ibaresinin iptali istenilmektedir.

DAVACININ İDDİALARI : Davacı tarafından; 4857 sayılı İş Kanunu’nun 63. maddesine göre genel olarak çalışma süresinin haftada en çok kırkbeş saat olduğu, bazı işlerin niteliği, bazı işlerin ise insan sağlığına olumsuz tesirleri nedeniyle günlük ve haftalık çalışma saatlerinin kısıtlandığı, dava konusu Yönetmeliğin de çalışma saatlerinin kısıtlanmasına örnek teşkil ettiği, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 66. maddesine göre, yolda geçen sürelerin açıkça çalışma süresinden sayıldığı bunun yanı sıra maddede işçinin işinde ve her an iş görmeye hazır bir şekilde bulunmakla beraber çalıştırılmaksızın ve çıkacak işi bekleyerek boş geçirdiği sürelerin ve diğer hallerin de çalışma sürelerinden sayıldığı, Yönetmeliğin açıkça İş Kanunu’nun 66. maddesi hükmüne aykırı olduğu, Kanunla düzenlenmiş bir durumun Yönetmelikle değiştirilmesinin mümkün olmadığı, yine “benzeri durumlar” kavramının çok geniş bir kavram olduğu, örneğin işçinin işinde ve her an iş görmeye hazır bir halde bulunmakla beraber çalıştırılmaksızın ve çıkacak işi bekleyerek boş geçirdiği sürelerin de "ve benzeri" duruma sokularak İş Kanunu'na aykırı olarak çalışma sürelerinden sayılabileceği, Sendikalarının ... Belediye Başkanlığında ilaçlama işlerini alan şirkette çalışan üye işçilerinin olduğu, bu şirketle toplu iş sözleşmesinin Sendikaları tarafından imzalandığı, dava konusu Yönetmeliğin doğrudan üye işçilerin çalışma koşullarını ilgilendirdiği, üye işçilerin haklarının korunması için bu davayı açmaya haklarının olduğu, Yönetmeliğin uygulanması halinde işçilerin kanuna aykırı şekilde çalıştırılarak hak kaybına uğrama risklerinin olduğu, dava konusu düzenlemenin iptalinin gerektiği ileri sürülmektedir.

DAVALININ SAVUNMASI : Davalı idare tarafından; dava konusu Yönetmeliğin 30. maddesi ile 27/01/2005 tarihli ve 25709 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Biyosidal Ürünlerin Kullanım Usul ve Esasları Hakkında Yönetmeliğin yürürlükten kaldırıldığı, mülga Yönetmeliğin 17. maddesinde “Fiilen ürün hazırlama ve uygulama işlerinde çalışanlar, günde devamlı olarak 3, toplam 6 saatten fazla çalışamazlar.” hükmünün yer aldığı, bu hükmün uygulandığı dönemde Bakanlıklarına gelen görüşlerden anılan hükmün uygulamasına yönelik tereddütlerin bulunduğunun anlaşıldığı, bu görüş taleplerine Halk Sağlığı Genel Müdürlüğünce verilen cevaplarda, çalışma saatlerinin belirlenmesinde çalışan işçilerin biyosidal ürün ile yani kimyasalla temas ettiği sürelerin dikkate alındığının, işçilerin Yönetmeliğin 17. maddesine uygun olmak kaydıyla İş Kanunu’nun 63. maddesi gereği haftada en çok 45 saat çalışmalarında herhangi bir sakınca olmadığının bildirildiği, dava konusu düzenlemenin bu tereddütlerin giderilmesi amacıyla çıkarıldığı, taslak Yönetmelik hakkında İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğünden uygun görüş alındığı, dava konusu düzenlemede işçilerin günlük çalışma sürelerine veya hangi sürelerin çalışma sürelerinden sayılıp sayılmayacağına yönelik bir düzenlemeye yer verilmediği, biyosidal ürün ile temasın esas alındığı düzenlemede, ara dinlenme, yolda geçen süreler gibi ürünle temasın olmadığı benzeri durumların, fiili ürün hazırlama ve uygulama sürelerinden sayılmayacağı belirtilerek konuya açıklık getirildiği, işçilerin günlük çalışma süreleri ve hangi sürelerin çalışma süresinden sayılıp sayılmayacağı hususlarının İş Kanunu ile belirlendiği, tarafların anlaşması ile haftalık normal çalışma süresinin, işyerlerinde haftanın çalışılan günlerine, günde onbir saati aşmamak koşulu ile farklı dağıtılabilmesinin veya haftalık 45 saatin altında çalışma süresi belirlenmesinin mümkün olduğu, Yönetmeliğin 17. maddesi hükmü ile günlük çalışma saati ne olursa olsun işçilerin biyosidal ürünle temaslarının günde aralıksız 3 saat, toplam 6 saatten fazla olamayacağının hüküm altına alındığı, böylece biyosidal ürünle temasta azami sürenin belirlendiği ve bu işte görevlendirilen işçilerin sağlıklarını korumaya yönelik düzenleme yapıldığı, fiili ürün hazırlama ve uygulama süresi ile İş Kanununda belirtilen işçilerin günlük çalışma süresinin niteliği itibari ile farklı olduğu, davaya konu ibarelerin İş Kanunu’na aykırı olmadığı belirtilerek davanın reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Davacı Sendika tarafından, biyosidal ürün hazırlama ve uygulama işlerinde çalışan Sendikalarına üye işçilerin olduğu, dava konusu düzenlemenin işçilerin hak ve menfaatlerini etkilediğinden bahisle görülen dava açılmıştır. İşçilerin çalışma şartları ve çalışma ortamına ilişkin hak ve sorumluluklarının düzenlendiği 4857 sayılı İş Kanunu'nun 66. maddesinde, çalışma sürelerinden sayılan haller sayılmış ve işçilerin işveren tarafından işyerlerinden başka bir yerde çalıştırılmak üzere gönderilmeleri halinde yolda geçen sürelerin işçinin günlük çalışma sürelerinden sayıldığı belirtilmiştir. Dolayısıyla, dava konusu maddede yer verilen "...yolda geçen süreler..." ibaresinde hukuka uyarlık bulunmamaktadır. Ayrıca; düzenleyici işlemlerin herhangi bir duraksamaya ve kuşkuya yer bırakmayacak şekilde açık, anlaşılır ve uygulanabilir olması gerekmektedir. Dava konusu düzenlemede yer alan "...ve benzeri durumlar..." ibaresi açık ve anlaşılır olmadığından uygulamada tereddüte yol açacak olup bu düzenlemede de hukuka uyarlık bulunmamaktadır. Açıklanan nedenlerle, dava konusu düzenlemenin iptalinin gerektiği düşünülmektedir.

DANIŞTAY SAVCISI : …
DÜŞÜNCESİ : Dava, 04/07/2019 tarihli 30821 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan Biyosidal Ürünlerin Kullanım Usul ve Esasları Hakkında Yönetmeliğin 17. maddesinde yer alan "... yolda geçen süreler ve benzeri durumlar..." ibaresinin iptali istemiyle açılmıştır.
4857 sayılı İş Kanunu'nun Çalışma süresinden sayılan haller başlıklı 66 ıncı maddesinde; " Aşağıdaki süreler işçinin günlük çalışma sürelerinden sayılır:
a) Madenlerde, taşocaklarında yahut her ne şekilde olursa olsun yeraltında veya su altında çalışılacak işlerde işçilerin kuyulara, dehlizlere veya asıl çalışma yerlerine inmeleri veya girmeleri ve bu yerlerden çıkmaları için gereken süreler.
b) İşçilerin işveren tarafından işyerlerinden başka bir yerde çalıştırılmak üzere gönderilmeleri halinde yolda geçen süreler.
c) İşçinin işinde ve her an iş görmeye hazır bir halde bulunmakla beraber çalıştırılmaksızın ve çıkacak işi bekleyerek boş geçirdiği süreler.
d) İşçinin işveren tarafından başka bir yere gönderilmesi veya işveren evinde veya bürosunda yahut işverenle ilgili herhangi bir yerde meşgul edilmesi suretiyle asıl işini yapmaksızın geçirdiği süreler.
e) Çocuk emziren kadın işçilerin çocuklarına süt vermeleri için belirtilecek süreler.
f) Demiryolları, karayolları ve köprülerin yapılması, korunması ya da onarım ve tadili gibi, işçilerin yerleşim yerlerinden uzak bir mesafede bulunan işyerlerine hep birlikte getirilip götürülmeleri gereken her türlü işlerde bunların toplu ve düzenli bir şekilde götürülüp getirilmeleri esnasında geçen süreler. İşin niteliğinden doğmayıp da işveren tarafından sırf sosyal yardım amacıyla işyerine götürülüp getirilme esnasında araçlarda geçen süre çalışma süresinden sayılmaz." hükmü getirilmiştir.
Biyosidal Ürünlerin Kullanım Usul ve Esasları Hakkında Yönetmeliğin "Çalışma süresi ve şartları" başlıklı 17. maddesinde; "(1) Ürün hazırlama ve uygulama işlerinde; hamile kadınlar, 18 yaşından küçükler, işitme ve görme engelli olanlar, ağır psikiyatrik bozukluğu olanlar, uyuşturucu bağımlısı veya alkolik olduğu sağlık raporuyla sabit kişiler çalıştırılamaz. Fiilen ürün hazırlama ve uygulama işlerinde çalışanlar, günde devamlı olarak 3, toplam 6 saatten fazla çalıştırılamazlar. Ara dinlenme, yolda geçen süreler ve benzeri durumlar fiili ürün hazırlama ve uygulama sürelerinden sayılmaz. Çalışma esnasında iş kıyafetlerinin ve kişisel koruyucu donanımların amacına ve talimatına uygun olarak kullanılması zorunludur. Ürün hazırlama ve uygulama anında herhangi bir şey yenilmesi ve içilmesi yasaktır." hükmüne yer verilmiştir.
Dava konusu Yönetmeliğin dayanağı olan, 10/07/2018 tarihli ve 30474 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 1 sayılı Cumhurbaşkanlığı Teşkilatı Hakkında Cumhurbaşkanlığı Kararnamesinin 361. maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi ve 508. maddesinde, biyosidal ürün hazırlama ve uygulama işlerinde çalışan personelin çalışma sürelerine ilişkin düzenleme yapma konularında Sağlık Bakanlığına verilmiş bir yetki bulunmadığından, çalışanların, çalışma sürelerini ilgilendiren konuda Sağlık Bakanlığı tarafından düzenleme yapılmasında yetki unsuru yönünden hukuka uyarlık bulunmamaktadır.
Diğer taraftan, 4857 sayılı Kanunun yukarıda anılan 66. maddesinde, işçilerin işveren tarafından işyerlerinden başka bir yerde çalıştırılmak üzere gönderilmeleri halinde yolda geçen süreler işçinin günlük çalışma sürelerinden sayıldığından dava konusu düzenlemeyle getirilen "... yolda geçen süreler ve benzeri durumlar..." ibaresi üst hukuk normuna aykırı olduğu gibi "...ve benzeri durumlar..." ibaresinin açık ve anlaşılır olmadığı sonucuna ulaşılması nedeniyle uyuşmazlığı konu düzenlemede hukuka uyarlık bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle, dava konusu düzenlemenin iptali gerektiği, düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onuncu Dairesince, tetkik hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

MADDİ OLAY VE HUKUKİ SÜREÇ :
Dava, 04/07/2019 tarihli ve 30821 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan Biyosidal Ürünlerin Kullanım Usul ve Esasları Hakkında Yönetmeliğin 17. maddesinde yer alan "... yolda geçen süreler ve benzeri durumlar..." ibaresinin iptali istemiyle açılmıştır.

İNCELEME VE GEREKÇE :
İlgili mevzuat:
10/07/2018 tarihli ve 30474 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 1 sayılı Cumhurbaşkanlığı Teşkilatı Hakkında Cumhurbaşkanlığı Kararnamesinin;
361. maddesinde, "(1) Halk Sağlığı Genel Müdürlüğünün görev ve yetkileri şunlardır:
a) Halk sağlığını korumak ve geliştirmek, sağlık için risk oluşturan faktörlerle mücadele etmek,
b) Birinci basamak sağlık hizmetlerini yürütmek, bu amaçla birinci basamak sağlık kuruluşlarını kurmak ve işletmek, gerektiğinde bunları birleştirmek, ayırmak, nakletmek veya kapatmak,
c) Bulaşıcı, bulaşıcı olmayan, kronik hastalıklar ve kanser ile anne, çocuk, ergen, yaşlı ve engelli gibi risk gruplarıyla ilgili olarak izleme, sürveyans, inceleme, araştırma, bağışıklama ve kontrol çalışmaları yapmak, bunlarla ilgili verilerin toplanmasını sağlamak, belirlenen hedefler doğrultusunda plan ve programlar hazırlamak, uygulamaya koymak, denetlenmesini sağlamak, değerlendirmek ve gerekli önlemleri almak.
ç) Yaşam kalitesini yükseltecek alışkanlıkları kazandırarak toplumdaki tüm bireylerin sağlığını geliştirmek; hatalı beslenme alışkanlıkları, obezite, sigara ve benzeri zararlı maddelerin yol açtığı sağlık riskleri ve tehditleri ile mücadele etmek, bu hususları izlemek, araştırmak, veri toplanmasını sağlamak ve değerlendirmek,
d) Birey, toplum ve çevre sağlığını etkileyen ve genel sağlığı ilgilendiren her tür etkeni incelemek, teşhis etmek, değerlendirmek ve kontrol etmek üzere gerekli laboratuvar hizmetlerinin organizasyonunu sağlamak ve ulusal referans laboratuvarı kurmak ve işletmek, içme suları, biyosidal ürünler gibi görev alanına giren konularda tüketici güvenliği ile ilgili tedbirleri almak ve buna yönelik her türlü iş ve işlemi tesis etmek,
e) Sağlık tehditlerine yönelik erken uyarı ve cevap geliştirilmesi amacıyla gerekli organizasyonu sağlamak, halk sağlığını tehdit eden konularda gereken tüm tedbirleri almak ve gerektiğinde müeyyide uygulamak,
f) Biyolojik ürünler ve test materyali ile benzeri ürünlerle ilgili araştırma ve geliştirme faaliyetlerinde bulunmak, bu ürünleri temin etmek veya edilmesini sağlamak, ürettirmek ve gerektiğinde üretmek,
g) Görev ve sorumluluk alanıyla ilgili olarak hizmet standardizasyonunu sağlamak, meslek personelinin yetişmesi için ilgili kurumlarla işbirliği yaparak eğitim programları hazırlamak, eğitim ve yayın faaliyetinde bulunmak,
ğ) Bakan tarafından verilen diğer görevleri yapmak." hükmüne;
508. maddesinde ise; "Bakanlık görev, yetki ve sorumluluk alanına giren konularda idari düzenlemeler yapabilir." hükmüne yer verilmiştir.
Anılan Cumhurbaşkanlığı Kararnamesinin 361. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendi ve 508. maddesine dayanılarak Sağlık Bakanlığı tarafından hazırlanan Biyosidal Ürünlerin Kullanım Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik 04/07/2019 tarihli ve 30821 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girmiştir.
Düzenleyici işlemin incelenmesi:
Biyosidal Ürünlerin Kullanım Usul ve Esasları Hakkında Yönetmeliğin "Çalışma süresi ve şartları" başlıklı 17. maddesinde; "(1) Ürün hazırlama ve uygulama işlerinde; hamile kadınlar, 18 yaşından küçükler, işitme ve görme engelli olanlar, ağır psikiyatrik bozukluğu olanlar, uyuşturucu bağımlısı veya alkolik olduğu sağlık raporuyla sabit kişiler çalıştırılamaz. Fiilen ürün hazırlama ve uygulama işlerinde çalışanlar, günde devamlı olarak 3, toplam 6 saatten fazla çalıştırılamazlar. Ara dinlenme, yolda geçen süreler ve benzeri durumlar fiili ürün hazırlama ve uygulama sürelerinden sayılmaz. Çalışma esnasında iş kıyafetlerinin ve kişisel koruyucu donanımların amacına ve talimatına uygun olarak kullanılması zorunludur. Ürün hazırlama ve uygulama anında herhangi bir şey yenilmesi ve içilmesi yasaktır." hükmüne yer verilmiştir.
Davacı Sendika tarafından, anılan maddede yer alan, "... yolda geçen süreler ve benzeri durumlar..." ibaresinin, biyosidal ürün hazırlama ve uygulama işlerinde çalışan Sendikalarına üye işçilerin olduğu, düzenlemenin İş Kanunu'nun 66. maddesine aykırı olduğu ve belirli olmadığı iddia edilerek iptali istenilmektedir.
Anayasanın 124. maddesinde, Cumhurbaşkanı, bakanlıklar ve kamu tüzel kişilerinin, kendi görev alanlarını ilgilendiren yasaların ve Cumhurbaşkanlığı kararnamelerinin uygulanmasını sağlamak üzere ve bunlara aykırı olmamak şartıyla, yönetmelikler çıkarabilecekleri hükmüne yer verilmiştir. Buna göre, Cumhurbaşkanı, bakanlıklar ve kamu tüzelkişilerinin Anayasa'nın 124. maddesinden kaynaklanan düzenleme yetkileri, görev alanlarını ilgilendiren yasalar ve Cumhurbaşkanlığı kararnameleri ile sınırlıdır.
Biyosidal Ürünlerin Kullanım Usul ve Esasları Hakkında Yönetmeliğin 17. maddesinin dava konusu edilen kısmında, biyosidal ürün hazırlama ve uygulama işlerinde çalışanların, çalışma sürelerini ilgilendiren bir düzenleme yapıldığı görülmektedir.
Uyuşmazlığın çözümü için öncelikle biyosidal ürün hazırlama ve uygulama işlerinde çalışanların, çalışma sürelerine ilişkin olarak Sağlık Bakanlığının düzenleme yapma yetkisinin bulunup bulunmadığının belirlenmesi gerekmektedir.
Dava konusu Yönetmelik 10/07/2018 tarihli ve 30474 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 1 sayılı Cumhurbaşkanlığı Teşkilatı Hakkında Cumhurbaşkanlığı Kararnamesinin yukarıda aktarılan 361. maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi ve 508. maddesine dayanılarak hazırlanmıştır.
1 sayılı Cumhurbaşkanlığı Kararnamesinin 361. maddesinin birinci fıkrasının (d) bendinde biyosidal ürünlerle ilgili olarak Sağlık Bakanlığına verilen yetki; "biyosidal ürünler gibi görev alanına giren konularda tüketici güvenliği ile ilgili tedbirleri almak ve buna yönelik her türlü iş ve işlemi tesis etmek" olarak belirlenmiştir.
Buna göre, biyosidal ürünlere ilişkin olarak Sağlık Bakanlığına verilen yetki; tüketici güvenliği ile ilgili tedbirleri almak ve buna yönelik her türlü iş ve işlemi tesis etmek ile sınırlı olup, Sağlık Bakanlığının biyosidal ürün hazırlama ve uygulama işlerinde çalışanların, çalışma sürelerini ilgilendiren bir konuda düzenleme yapma yetkisi bulunmamaktadır.
Diğer taraftan; 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu'nun 30. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde, iş sağlığı ve güvenliğinin sağlanması, sürdürülmesi ve mevcut durumun iyileştirilmesi amacıyla, çalışma ortam ve şartları, sağlık kuralları bakımından daha az çalışılması gereken işler gibi özel düzenleme gerektirebilecek konular ile bunlara ilişkin usul ve esasların ilgili bakanlıkların görüşü alınarak Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca çıkarılacak Yönetmeliklerle düzenleneceğinin belirtildiği; yine 1 sayılı Cumhurbaşkanlığı Kararnamesinde çalışma hayatını düzenleyici ve çalışanları koruyucu tedbirler almak, çalışma mevzuatı hazırlamak, çalışma hayatı ile ilgili mevzuatı uygulamak gibi konuların Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının görev ve yetkileri arasında sayıldığı, 21/04/2021 tarih ve 31461 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan 73 sayılı Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi ile yapılan yeni düzenleme ile bu görev ve yetkinin Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına verildiği görülmektedir.
Açıklanan nedenlerle, biyosidal ürün hazırlama ve uygulama işlerinde çalışanların çalışma sürelerini ilgilendiren bir konuda Sağlık Bakanlığınca yapılan düzenlemenin dava konusu edilen kısmında, konusu bakımından yetki yönünden hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmaktadır.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. 04/07/2019 tarihli ve 30821 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan Biyosidal Ürünlerin Kullanım Usul ve Esasları Hakkında Yönetmeliğin 17. maddesinde yer alan "... yolda geçen süreler ve benzeri durumlar..." ibaresinin İPTALİNE,
2. Kararın verildiği tarihte yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre belirlenen … TL avukatlık ücretinin ve aşağıda dökümü yapılan toplam … TL yargılama giderinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine,
3. Posta gideri avansından artan tutarın kararın kesinleşmesini takiben isteği halinde davacıya iadesine,
4. Bu kararın tebliğ tarihini izleyen 30 (otuz) gün içinde Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu nezdinde temyiz yolu açık olmak üzere, 26/04/2021 tarihinde oy çokluğuyla karar verildi.


KARŞI OY (X) :
04/07/2019 tarihli ve 30821 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan Biyosidal Ürünlerin Kullanım Usul ve Esasları Hakkında Yönetmeliğin 17. maddesinin dava konusu edilen kısmının, doğrudan işçilerin günlük çalışma sürelerine veya hangi sürelerin çalışma sürelerinden sayılacağına ilişkin bir düzenleme olmadığı, düzenleme ile işçilerin günlük çalışma süreleri ne olursa olsun işçinin sağlığının korunması adına biyosidal ürünle temas edebilecekleri azami sürenin belirlendiği ve bu azami temas süresi belirlenirken de ürünle temasın olmadığı, ara dinlenme, yolda geçen süreler gibi durumların fiili ürün hazırlama sürelerinden sayılmayacağının belirtildiği, halkın sağlığını korumakla görevli olan Sağlık Bakanlığının işçilerin sağlığını korumaya yönelik bu düzenlemeyi yapmaya yetkili olduğu, ayrıca anılan düzenleme yapılırken Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığından uygun görüş de alındığı, dolayısıyla işlemde yetki unsuru yönünden sakatlık bulunmadığı, kamu yararı ve hizmet gerekleri güdülerek işçi sağlığını korumaya yönelik olarak üst hukuk normlarına uygun olarak yapıldığı anlaşılan düzenleyici işlemin diğer unsurlarında da hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varıldığından davanın reddi gerektiği oyuyla aksi yöndeki Daire kararına katılmıyorum