Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/5281 Esas 2020/3599 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama
HÜKÜM : Sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetiile kasten yaralama suçundan hüküm kurulmasına yer olmadığına dair İnegöl Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 08.02.2018 gün ve 2015/220 Esas, 2018/12 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile hükümlerin kaldırılarak çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetine, kasten yaralama suçundan hüküm kurulmasına yer olmadığına

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafisi ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun kabulüyle hükmün kaldırılarak sanığın müsnet suçtan mahkumiyetine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK"nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında kasten yaralama ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlerin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluşa uygun kabule göre, sanığın olay tarihlerinde on iki yaşı içerisinde bulunan mağdure ile arkadaş olup dönem dönem evine gelen mağdure ile uyuşturucu madde kullandığı, olay günü ise parkta karşılaştığı mağdureyi ortak arkadaşları tanık ..."in de geleceğini söylemek suretiyle evine davet ettiği, burada birlikte uyuşturucu kullanmalarının ardından cinsel ilişkiye girdikleri, bir süre sonra ... yerine sanığın erkek arkadaşlarının eve gelmesi üzerine çıkan tartışmada mağdurenin sanığa bıçak fırlattığı, sanığın da buna tepki olarak mağdureye yumruk atarak basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralaması karşısında, sanığın mevcut eylemlerinin ayrı ayrı kasten yaralama ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarını oluşturduğu gözetilmeden suç vasfının tayininde yanılgıya düşülüp kasten yaralama eyleminin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun unsuru kabul edilerek mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 20.02.2019 gün ve 2018/2660 Esas, 2019/409 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun kabulü ile hükümlerin kaldırılarak sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkumiyeti ile kasten yaralama suçundan hüküm kurulmasına yer olmadığına yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 30.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.