Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/16107 Esas 2019/53 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/16107
Karar No: 2019/53
Karar Tarihi: 07.01.2019

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/16107 Esas 2019/53 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık polis memurlarına direnmek suçundan mahkum oldu. Ancak, karar temyiz edildi ve temyiz isteği reddedilmediği için dosya görüşüldü. Yapılan incelemede, doktor raporuna dayanarak müşteki polis memurlarının sanığı darp ettiği iddiasının, başkaca nedenler bulunmaması sebebiyle yerinde görülmediği belirtildi. Ancak, müşteki ile sanık arasında yaşanan para olayı ile ilgili tanık beyanlarının yetersiz inceleme ve gerekçeyle karar verildiği ve kanuni koşulların uygulanıp uygulanmayacağına dair değerlendirme yapılmadığı belirtildi. Ayrıca, sanıkların her iki müştekiye karşı direndikleri kabul edilmesine rağmen, ceza kanununun ilgili maddesinin uygulanmaması da eleştirildi. Bu nedenle, sanıkların müdafilerinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, hükümlerin bozulmasına karar verildi. TCK'nın 29. maddesi (suçluluğunun belirlenebilmesi için yasal koşulların oluşması) ve 43/2. maddesi (görevi yaptırmamak için direnme suçuna verilecek cezalar) konularında detaylı açıklamalar yapılmadığı belirtildi.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 29. maddesi
- TCK'nın 43/2. maddesi

18. Ceza Dairesi 2016/16107 E. , 2019/53 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanık ...’in müşteki polis memurları tarafından darp edildiğini iddia etmesi ve bu iddiasını doğrular nitelikte doktor raporu dikkate alınarak, müştekiler hakkında yürütülen ve evrakı tefrik edilen 2013/18009 sayılı soruşturmanın akıbeti araştırılmadan yine sanıkların savunmalarıyla uyumlu olarak anlatımda bulunan tanıklar ..., ... ve ...’in beyanlarında, müşteki ...’in sanık ...’ın cebindeki parayı almak istediğini olayın devamında ise dükkanın camına vurması neticesinde camın kırıldığını söylemeleri ve suç tarihinde ayrıca tutulan görgü tespit tutanağında da olay yerinde cam kırıklarının olduğunun tespit edilmesine rağmen, müştekilerin beyanlarında ve birlikte tuttukları olay tutanağında bu durumdan hiç bahsetmemeleri karşısında, tanıkların beyanlarına neden itibar edilmediği denetime olanak verecek biçimde açıklanmadan ve TCK’nın 29. maddesinin koşullarının somut olayda uygulanıp uygulanamayacağı değerlendirilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle karar verilmesi,
2- Sanıkların her iki müştekiye karşı direndikleri kabul edilmesine karşın, TCK’nın 43/2. maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı, sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 07/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.