Danıştay 7. Daire 2016/10207 Esas 2021/2235 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/10207
Karar No : 2021/2235

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Yağlar Akaryakıt Petrol Tarım Kimya Ürünleri Pazarlama Nakliyat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü) …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : …. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket hakkında başlatılan vergi incelemesi sırasında ilk hesaplara göre tespit edilen matrah farkı üzerinden, 2013 yılına ait özel tüketim ve katma değer vergileri ile vergi ziyaı cezaları ve gecikme faizinden oluşan amme alacağının korunması amacıyla 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 9. maddesi uyarınca teminat istenilmesine ilişkin işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: 2013 yılında yaptığı ihraç kayıtlı teslimler sonucunda, 27.101,85 TL tutarında katma değer vergisi ile 8.036.567,34 TL tutarında özel tüketim vergisini tecil-terkin kapsamında terkin ettiren davacıdan teslim edilen ürünlerin ihracatçı firmalar tarafından yurt içine satıldığının tespit edilmesi üzerine, herhangi bir hazine zararına meydan vermemek için teminat istenildiği, ihtiyati tahakkuk, ihtiyati haciz, teminat gibi uygulamaların tedbir niteliğinde ve amme alacağını korumaya yönelik olduğu, olayda, 6183 sayılı Kanun'un 9. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen şartların gerçekleştiğinin anlaşılması karşısında, dava konusu işlemde hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Teminat isteme işleminin tedbir niteliğinde olduğu, inceleme raporlarının düzenlenmesi ve tebligatların yapılması suretiyle tarhiyat aşaması tamamlanan vergi borcu için bu yola başvurulamayacağı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Üçüncü ve Yedinci Dairelerince, 2575 sayılı Danıştay Kanunu'na 3619 sayılı Kanunla eklenen Ek 1. madde hükmü uyarınca birlikte yapılan toplantıda Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. … TL maktu harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 26/04/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.