Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/4429 Esas 2022/3920 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Sanıklar hakkında ayrı ayrı; TCK'nın 89/1, 89/3-b, 62/1, 52/2-4. maddelerine göre mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
CMK'nın 251. ve devamı maddeleri gözetildiğinde, basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmayacağı hakimin tercihine bırakıldığı ve Dairemizin bozma ilamı üzerine yapılan yargılama sırasında, basit yargılama usulünün uygulanmamasına karar verilip, genel hükümlere göre yargılamaya devam edilip karar verildiği anlaşılmakla yapılan incelemede;
I-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet kararına yönelik, sanık müdafinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazetede yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 Karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar, 5237 sayılı TCK'nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL'ye kadar (2000 TL. Dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL. Dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, sanık ... hakkında taksirle yaralama suçundan 16/03/2021 tarihinde verilen 3.000.-TL adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükmüne karşı suç vasfına ilişkin herhangi bir temyiz istemi de bulunmadığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet kararına yönelik, sanık müdafinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Olay tarihinde sanık ...'nın işlettiği, sanık ...'ın sahibi olduğu Emin Büfe isimli işyerine gelen katılanın, büfede tavana montajlı lcd televizyonun altında takılı, üzerinde uydu cihazının bulunduğu sac levhaya sağ gözünü çarpmak suretiyle organ işlevi yitirilecek şekilde yaralandığı olayda; mahkemece hükme esas alınan 25/06/2018 tarihli bilirkişi raporuna göre, sanık ...'nın asli kusurlu olduğunun belirlendiği anlaşılmakla yapılan incelemede;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusur tespitine, sanığın geçici olarak büfeye baktığı için kazadan sorulu olamayacağına, büfenin sahibinin teyzesi diğer sanık olduğuna, katılanın asli ve tam kusurlu olduğuna, kararın hukuka aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 23.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.