Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/3985 Esas 2022/3924 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK'nın 85/1, 62/1, 50/a, 52/2-4. maddeleri gereğince
mahkûmiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 09:05 sıralarında, sanığın sevk ve idaresindeki kamyonet ile meskun mahalde, bölünmüş iki şeritli asfalt kaplama yolda geri geri manevra yaptığı sırada, aracının arka kısımlarıyla aracın gidiş istikametine göre yolun sol tarafından sağ tarafına geçmek isteyen yaya ...'ye çarpması sonucu ölümüne neden olduğu, mahkemece hükme esas alınan keşfe dayalı düzenlenen 18/11/2015 havale tarihli bilirkişi raporuna göre, kazanın meydana gelmesinde sanığın tamamen kusurlu olduğunun kabul ve tespit edildiği olayda; mahkemece tayin edilen cezada, kusur tespitinde ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmamasında bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamede bu hususlarda bozma öneren görüşlere iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin eksik incelemeye, yeniden rapor alınması gerektiğine, kusur tespitine, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Trafik akımının yoğun olduğu caddede 10 metreden fazla geri geri manevra yaptığı anlaşılan sanığın, eylemini bilinçli taksirle gerçekleştirdiği nazara alınmaksızın, sanık hakkında TCK'nın 22/3. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözeltilmemesi,
2-Sanığa ait sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi sırasında, uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3-Sanık hakkında tayin edilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında, "TCK'nın 50/4-1.a" uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
4-Müşteki ... vekilinin 21/10/2015 tarihli duruşmada müştekinin sanıktan şikayetçi olmadığını beyan etmesi ve hakkında katılma kararı da verilmemesi karşısında, müşteki lehine vekalet ücreti takdir edilemeyeceğinin gözetilmemesi,

Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 23/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.