Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/1962 Esas 2022/3948 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 2.133,20 TL maddi, 4.000,00 TL manevi tazminatın davalı hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Bakırköy 21. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/354 Esas – 2014/251 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının taksirle ölüme neden olma suçundan dolayı 21.09.2013 - 31.10.2013 tarihleri arasında 40 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 10.07.2014 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu,
Davacının 3.333,00 TL maddi, 10.000,00TL manevi tazminatın ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 2.133,20 TL maddi, 4.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildiği anlaşılmakla;
Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer gözetilmek suretiyle, hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul bir miktar olarak tayin ve tespit yapıldığından ve UYAP üzerinden yapılan kontrolde davacının haksız gözaltı ve tutuklulukta geçirdiği sürenin diğer bir mahkumiyetten mahsup edildiğine ve davacının mükerrer davası olduğuna dair bir kayıt bulunmadığı ve 01.11.2013 tarihli Metris 1 Nolu T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğünce düzenlenen yazıda davacının tutuklu kaldığı sürelerin infaz edildiği anlaşılmakla tebliğnamedeki bu hususlarda bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin davanın reddi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacının gözaltında ve tutuklu kaldığı sürelere ilişkin olarak tutuklanmadan önce tır şoförlüğü yaptığını iddia eden davacının bu dönem içerisinde maddi zararını vergi kaydı, gelir vergisi beyannamesi gibi resmi bir belgeyle ispatlayamadığı nazara alınıp, davacının vasıfsız bir işçi gibi değerlendirilerek tutuklu kaldığı dönemde geçerli olan 16 yaşından büyükler için belirlenen net asgari ücret miktarları üzerinden hesaplama yapılarak 1.045,65 TL’nin maddi tazminat olarak davacıya ödenmesine karar verilmesi gerekirken, bilirkişi raporunda hatalı hesaplama yapılarak belirlenen miktarın hükme esas alınması suretiyle maddi tazminatın fazla tayini,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının (1) bir numaralı bendinde davacı lehine hükmolunan maddi tazminat miktarının ''1.045,65'' TL'ye indirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.