MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
...
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile asgari geçim indirimi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, işçilik alacaklarını alamadığını, bu sebeple de iş sözleşmesini haklı olarak feshettiğini belirterek, kıdem tazminatı, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil, yıllık izin ve asgari geçim indirimine ilişkin alacaklarını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının iş sözleşmesinin haksız olarak feshettiğini, davacının asgari geçim indirimi alacaklarının davacıya toplu ödendiğini, fazla mesai yapılmadığını yıllık izinlerini kullandığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, iş sözleşmesinin davacının haklı olarak feshettiği kanaatiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin asgari geçim indirimi alacağı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, mahkemece davalının asgari geçim indirimine ilişkin ücretlerinin davacıya ödendiğini ispat edemediğinden, davacının 2011 ve 2012 yıllarına ait asgari geçim indirimi alacaklarının hesaplandığı bilirkişi raporuna itibar edilerek karar verilmiş ise de karar dosya içeriği ile uyuşmamaktadır. Davacı ile birlikte aynı gerekçe ile işten ayrılan ve davalı ile husumetli olan davacı tanığının beyanına göre “...davalı tarafça 7 ay süreyle bizim resmi tatil ücretlerimiz ve asgari geçim indirimi ödenmedi, daha doğrusu resmi tatil ücretlerimiz çalışmaya başladığımızdan itibaren ödenmedi..” şeklindedir. Davacı tanığının bu beyanına göre davacının asgari geçim indirimine ilişkin olarak yalnız 7 aylık bir dönemi içeren alacağı olduğu kabul edilerek hesaplama yapılmalıdır. Davacının tüm dönem için asgari geçim indirimi alacağının hesaplanması ve hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Taraflar arasında davacının fazla çalışma alacağına hak kazanıp kazanmadığı hususu tartışmalıdır.
Somut olayda, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, tanık beyanlarına göre davacının işyerinde yaz aylarında 1,5 saat ara dinlenmesi ile günlük 8,5 saat çalıştığı, haftalık 6 saat fazla mesai yaptığı, kış aylarında ise 1 saat ara dinlenmesi ile günlük 8 saat, haftalık 3 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmış ise de dosya içeriği ile uyuşmamaktadır. Şöyle ki, davacı tanık olduğu emsal nitelikteki Konya 1.İş Mahkemesinin 2012/141 esas 2013/397 karar sayılı dosyasında "" İş yerinde mesai sabah 08:00"de başlar akşam 18:00"de biterdi, 18,00"dan sonra iş yerinde çalışma olmazdı, haftanın 5 günü bu şekilde çalışma olurdu, ancak cumartesi günleri Sabah 08:00"de işe gelir, öğlen 13:30 -14:00 "arasında işi bırakırdık...."" şeklinde beyanda bulunmuştur. Buna göre davacı bu beyanıyla bağlı olduğundan fazla mesai alacağı yönünden, cumartesi günleri yarım gün çalıştığı kabul edilerek ve ayrıca emsal dosyada kabul edilen çalışma saatleri de dikkate alınarak denetime elverişli şekilde, farklı bir bilirşiden yeniden rapor alınarak sonuca gidilmesi gerekir. Mahkemece, bu yönler gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.