Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/8161 Esas 2019/1417 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8161
Karar No: 2019/1417
Karar Tarihi: 11.02.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/8161 Esas 2019/1417 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Sanık ...’nin temyiz talebi reddedilmiş, diğer sanık ...’ın temyiz talebi kabul edilerek incelemesi yapılmıştır. Olayda, katılanın çalınan mallarının bir kısmının sanıklar tarafından satıldığı, polis tarafından geri alınarak katılana teslim edildiği, kısmi iade yapıldığı ancak rızai iade bulunmadığı görülmüştür. Etkin pişmanlık şartlarının oluşmamasına rağmen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 168/2 maddesi uyarınca ceza verilmesi doğru bulunmamıştır. Kararda, Anayasa Mahkemesi’nin TCK’nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik verdiği iptal kararının da infaz aşamasında gözetilebileceği belirtilmiştir. Kanun maddeleri: 5320 sayılı Kanun, 1412 sayılı CMUK, TCK’nun 168/2 maddesi, TCK’nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi.

17. Ceza Dairesi 2018/8161 E. , 2019/1417 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece; sanıklar hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelenmesinde;
Sanık ...’nin yokluğunda verilen hükmün, sanığın yargılama aşamasında bildirdiği adresine usulüne uygun olarak 15/12/2014 tarihinde tebliğ edildiği, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. madde yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süresinden sonra 25/12/2014 tarihinde temyiz edildiğinden sanığın temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi delaletiyle halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelenmesine gelince;
Hükmün, sanık ...’ın yüzüne karşı tefhim edildiği, hüküm fıkrasında temyiz süresinin kararın tebliğ/tefhim tarihinden itibaren 7 gün içinde yazılmak suretiyle yanılgıya sebebiyet verildiğinden sanık ...’ın temyiz isteminin süresinde yapıldığı kabul edilerek yapılan incelemede;
Katılanın çalınan mallarının bir kısmının sanıklar tarafından satıldığını görerek durumu polise bildirdiği, polisin gelerek sanıklardan malları alarak katılana teslim ettiği, katılanın da kovuşturma aşamasında kısmi iadeye muvafakat verdiği, çalınan malların iadesinin katılanın eşyaları bulması üzerine gerçekleştiği ve rızai iade bulunmadığından etkin pişmanlık şartları oluşmamasına rağmen sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen cezada 5237 sayılı TCK’nun 168/2 maddesinin uygulanması, aleyhe temyiz olmadığından ve Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedenleri yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 11.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.