Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11971 Esas 2019/7156 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Tekerrüre esas alınan Kastamonu 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 10.04.2014 tarih ve 2013/582 Esas, 2014/308 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 86/2, 52. maddelerinden verilen mahkumiyeti kesin adli para cezasına ilişkin olduğu, karar tarihi itibari ile 1412 sayılı CMUK"un 305/1-1 maddesi gereğince kesin nitelikte olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı ve sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas başka ilamının da bulunmadığı gözetilmeksizin, sanık hakkında tekerrüre esas sabıkası bulunduğu gerekçesi ile TCK"nin 58/3. maddesi gereğince TCK"nin 86/2. maddesinde belirtilen seçimlik cezalardan hapis cezası seçilip, tekerrür hükümlerinin uygulanması,
2) Olay günü sanık ile katılan ... arasında çıkan tartışmada katılanın sanığa küfretmesi sonucu sanığın küfrettiğinin, katılanın sanığa tuğla attığının mahkemece kabul edilmesi karşısında, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Olayda sanığın yeni örülen duvara tekme vurarak veya yeni örülen duvarı devirerek mağduru yaraladığı belirtilmesine göre, olayda ne şekilde TCK 86/3-e maddesi uygulanarak silah sayıldığı hususunun tartışılmaması,
4) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 03.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.