Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/12824 Esas 2016/7118 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/12824
Karar No: 2016/7118
Karar Tarihi: 22.06.2016

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/12824 Esas 2016/7118 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan hüküm giydiği dava incelendi. Sanığın yokluğunda verilen kararın usulüne uygun tebliğ edilmediği anlaşıldı. Bu nedenle sanığın dilekçesi temyiz talebi niteliğinde kabul edilerek, önceki hükmün hukuki değerinden yoksun olduğu kabul edildi ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulandığı kararın itiraz kanun yoluna tabi olduğu belirtildi. Kanun maddeleri olarak, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan TCK'nın 191. maddesi gereğince verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin, fıkraya eklenen cümleye göre itiraz kanun yoluna tabi olduğu ve 5271 sayılı CMK’nın 267 ve devamı maddeleri uyarınca sanığın isteğinin itiraz merciince incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi gerektiği belirtilmiştir.

9. Ceza Dairesi 2015/12824 E. , 2016/7118 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen 08.06.2009 tarihli kararın Tebligat Kanun"unun 35. maddesine göre usulüne uygun tebliğ edilmediği anlaşıldığından, sanığın 23.05.2011 tarihli dilekçesinin süresinde yapılmış bir temyiz talebi niteliğinde bulunduğu, bu hali ile mahkemenin 16.03.2011 tarihli kararının hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek 08.06.2009 tarihli hükmün yapılan incelemesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında da açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nın 267 ve devamı maddeleri uyarınca sanığın isteğinin itiraz merciince incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.