22. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/12045 Karar No: 2019/10038 Karar Tarihi: 08.05.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/12045 Esas 2019/10038 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2016/12045 E. , 2019/10038 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, ihbar tazminatı ile fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücretlerinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, davacının hiçbir alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, yapılan yargılama ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere ve temyiz eden sıfatına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Taraflar arasında fazla çalışma süresinin hesabı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Davacı işçi haftanın 7 günü fazla çalışma yaptığını ve fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek istekte bulunurken, aynı zamanda hafta tatili ücreti de talep etmiştir. Mahkemece davacının haftanın 7 günü çalıştığı kabul edilerek hafta tatili alacağı kabul edilmiş, fazla mesai ücreti de 7 gün üzerinden hesaplanarak hüküm altına alınmıştır. Davacının hafta tatil ücreti ayrıca hüküm altına alındığına göre, bu çalışmaya denk gelen güne ait 7,5 saatin fazla mesai hesabında dikkate alınmaması gerekir. Aksi halde mükerrer olarak alacağın hüküm altına alınması sözkonusu olacaktır. 7. gün çalışmasının 7,5 saati aşan kısmı fazla çalışmaya eklenmelidir. Mahkemece bu olgu dikkate alınmaksızın mükerrer tahsile yol açacak şekilde karar verilmesi isabetsizdir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 08.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.