Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/2703 Esas 2022/3956 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile maddi tazminat talebinin reddine, 50,00 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden işletilecek yasal faiz ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine,

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili, davacı vekili ve Mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Davalı vekilinin ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin incelenmesinde;
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.190,00 TL olduğu ve kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek, bulundurmak veya kullanmak suçundan 12.01.2016 tarihinde 1 gün gözaltında kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 50,00 TL olması nedeniyle hükmün kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
2-Davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Tazminat talebinin dayanağı olan İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının 2016/18145 Soruşturma-2016/11340 Karar sayılı soruşturma dosyası kapsamında, davacının kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek, bulundurmak veya kullanmak suçundan 12.01.2016 tarihinde 1 gün gözaltında kaldığı, yapılan soruşturma sonunda kovuşturmaya yer olmadığına karar verildiği, kararın itiraz edilmeksizin 07.04.2016 tarihinde kesinleştiği, gözaltı tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve Kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Gerekçeli karar başlığında, dava türü olarak, “Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat” yerine, “Yakalama veya tutuklama sonrası KYO veya beraat kararı verilmesi halinde tazminat” olarak gösterilmesi ve karar tarihi olarak “24.06.2016” yerine “17.05.2016” olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak değerlendirilmiştir.
Davacının 1.000,00 TL maddi, 3.000,00 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece maddi tazminat taebinin reddine, 50,00 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin, tazminat miktarının eksik olduğuna ve sair temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 23.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.