Esas No: 2021/10343
Karar No: 2022/3913
Karar Tarihi: 23.05.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/10343 Esas 2022/3913 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, silahlı terör örgütüne üye olma suçundan 91 gün gözaltı ve tutukluluk süreci yüzünden tazminat talep etti. Yerel mahkeme, davacının maddi ve manevi tazminat taleplerinin kısmen kabul edilmesine karar verdi. Bölge adliye mahkemesi ise yapılan istinaf başvurusunun esasen reddine karar verdi. Temyiz edilen bu karar Yargıtay tarafından da reddedildi. Kanun maddeleri ise 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi oldu.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : İstinaf başvurusunun esastan reddi
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 19.09.2017 tarihli, 2017/2509 Esas, 2017/2483 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Mardin 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/572 Esas – 2015/558 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının silahlı terör örgütüne üye olma suçundan 10.09.2015 – 10.12.2015 tarihleri arasında 91 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 23.01.2016 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 10.000 TL maddi, 50.000 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 2.761,85 TL maddi, 4.200 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davacı vekili ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin hükmedilen tazminat miktarının eksik olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin 19.09.2017 tarihli, 2017/2509 Esas, 2017/2483 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Mardin 1. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi'ne iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 23.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
