Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/6312 Esas 2019/4563 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/6312
Karar No: 2019/4563
Karar Tarihi: 06.11.2019

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/6312 Esas 2019/4563 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, işletme hakkı devri sözleşmesi kapsamında davalı şirketin sorumlu olduğu bir kazada işçiye ödenmesi gereken 90.410,05 TL'nin davacıya ödenmesi talebiyle açılmıştır. Davalı şirket zamanaşımına uğramış olması ve sorumlu olmadığı iddiasıyla davanın reddini istemiştir. Mahkeme, BK 146. madde uyarınca zamanaşımının söz konusu olmadığına ve sorumluğun işletme hakkı devir sözleşmesi öncesi dönemde davalıya ait olduğuna hükmetmiştir. Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir ancak temyiz itirazları reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak BK 146. madde ve işletme hakkı devri sözleşmesinin 7.4 maddesi kararda yer almaktadır.

23. Hukuk Dairesi 2016/6312 E. , 2019/4563 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davalı şirket vekili Avukat Ezgi Kaya gelmiş tebligata rağmen başka gelen olmadığından onların yokluğunda duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- KARAR -
Davacı vekili, taraflar arasında 24.07.2014 tarihli iletme hakkı devri sözleşmesi imzalandığını, sözleşme tarihinden önceki sorumlulukların davalıya ait olduğunu, 2001 yılında meydana gelen kaza nedeni ile işçiye ödenmek durumunda kalınan 90.410,05 TL’nin davalıdan tahsili gerektiğini ileri sürerek bu bedelin davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın zamanaşımına uğradığını, davalının ödenen bedelden sorumlu olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre dava konusu alacağın işletme hakkı devir sözleşmesinden kaynaklanması nedeni ile BK 146. madde uyarınca zamanaşımına uğramadığı, sözleşmenin 7.4 maddesine göre dağıtım tesisleri ve dağıtım tesislerinin işletilmesinden doğan sorumluluğun sözleşme öncesi dönemde davalıya ait olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 06.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.