5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/4320 Esas 2021/10812 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4320
Karar No: 2021/10812
Karar Tarihi: 23.09.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/4320 Esas 2021/10812 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Sanık, 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçuyla suçlu bulunmuş ve cezalandırılmıştır. Ancak temyiz başvurusu sonucunda, sanık lehine olan yeni düzenlemeler ve yasal değişiklikler gözetilmediği, yanlış kanun maddelerinin uygulandığı ve bazı kanun maddelerinin yeniden değerlendirilmesi gerektiği tespit edilmiştir. Bu nedenlerle mahkeme kararı bozulmuştur.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 5607 sayılı Kanunun 3/22. maddesi
- 5607 sayılı Kanunun 5/2. maddesi (değiştirilen)
- 5237 sayılı TCK'nın 7. maddesi
- 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi
- 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi
- Geçici 12. maddenin 2. fıkrası
- TCK'nın 62/2 maddesi
- CMK'nun 232/6. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi (bir kısmı iptal edilmiştir)

7. Ceza Dairesi 2019/4320 E. , 2021/10812 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2) Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK"nun 62/1. maddesi yerine 62/2 maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi
3) 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23/09/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.