Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/1016 Esas 2022/4049 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Antalya 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/129 Esas – 2015/520 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacı hakkında uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan 14.03.2015 tarihinde tutuklanmasına karar verildiği, 17.06.2015 tarihinde ise tahliyesine karar verildiği, ancak tutuklama kararının infaz görmediği, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 17.11.2015 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının 12.600,00 TL maddi, 15.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece,
Antalya L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğünün 17.06.2015 tarihli yazısına göre davacının tutuklama müzekkeresinin infaz görmediği, dolayısıyla CMK'nın 141. ve devamı maddelerinde düzenlenen koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemi koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; mahkemece davacı lehine tazminat isteme şartlarının oluşmadığı gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmesinde usule ve kanuna aykırı yön bulunmadığından, davacı vekilinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 24.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.