MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili; davalı bakanlığın dava konusu personele ödenen miktardan 6552 Sayılı Yasa uyarınca tek başına asıl işveren sıfatı ile sorumlu olduğunui, aksi halde davalı bakanlığın tek başına sorumlu olduğu dönem ile müvekkil şirket ile birlikte sorumlu olduğu dönemlerin ayrı ayrı bilirkişi marifeti ile hesaplanması gerektiği, müvekkil şirketin davalı bakanlık ile birlikte sorumlu olduğu dönemden de yarı yarıya sorumlu olduğunu ileri sürerek 7.108,08 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Bakanlık vekili; işçi alacağından alt işveren davalının sorumlu olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve dosya kapsamında; işçilik alacaklarının fer"ileriyle birlikte alt işverenlerden, işçilerin bu alt işverenlerin yanında çalıştığı süre ve ücretle sınırlı olarak rücu edebileceği, davacının son alt işveren/yüklenici olarak dava dışı işçiye karşı kesinleşen mahkeme kararı gereği ödemek zorunda kaldığı işçilik haklarından kaynaklanan tazminatları, aralarındaki sözleşmeler nedeniyle asıl işverenden rücu hakkının bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 24.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.