3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/15186 Karar No: 2020/1529 Karar Tarihi: 22.01.2020
Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15186 Esas 2020/1529 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme kararında, kasten yaralama suçundan hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanığın, denetim süresi içinde kasıtlı suç işlemesi nedeniyle hakkındaki hükümlerin açıklanması sırasında gerekli açıklamaların yapılmadan hüküm kurulması ve ayrıca sanığın başka suçlardan mahkum olup olmadığının tespit edilerek açıklanması gereken hükümlerin açıklanıp açıklanmayacağına karar verilmesi gerektiği belirtilmektedir. Ayrıca, sanığın cezasında haksız hareketin kim tarafından yapıldığı tespit edilemediği için hesaplama hatası yapıldığı ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin bazı hükümlerinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmektedir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5271 sayılı CMK'nin 231/11, 34, 230, 289. maddeleri; 5237 sayılı TCK'nin 106/1.1., 86/2. ve 53. maddeleri; Anayasa'nın 141/3. Maddesi ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 05/05/2015 tarih ve 2014/145 Esas sayılı kararı.
3. Ceza Dairesi 2019/15186 E. , 2020/1529 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Kasten yaralama HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak; 1) Kasten yaralama suçundan hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanığın, denetim süresi içinde kasıtlı suç işlemesi nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 231/11. maddesi uyarınca hakkındaki hükümlerin açıklanması sırasında; Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Hadjianastassiou/Yunanistan, 16.12.1992; Van de Hurk/Hollanda, 19.04.1994; Hiro Balani/İspanya 09.12.1994; Ruiz Torija/İspanya, 09.12.1994) kararları gereğince, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141/3. maddesinde, 5271 sayılı CMK"nin 34, 230 ve 289. maddeleri ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05/05/2015 tarih ve 2014/145 Esas sayılı kararı uyarınca, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak sağlayacak şekilde açık olması ve Yargıtayın bu işlevini yerine getirebilmesi için, sonuca etkili tüm argümanların, kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmelerin açık olarak gerekçeye yansıtılması gerekirken bu ilkelere uyulmadan gerekçeden yoksun olarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlediğinden bahisle ihbarda bulunulması üzerine, 5271 sayılı CMK"nin 231/11. maddesi gereğince hükmün açıklanmasına karar verilmiş ise de; ihbara konu konu Bakırköy 37. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/04/2015 tarih ve 2015/69 esas ve 2015/295 karar sayılı ilamında, 5237 sayılı TCK"nin 106/1.1. cümle maddesi uyarınca tehdit suçundan beraat kararı verildiği ve TCK"nin 86/2. maddesinde tanımlanan kasten yaralama suçlarından mahkumiyet hükmü kurulduğu, tehdit suçunun uzlaşma kapsamında bulunmaması ve uzlaşma kapsamında bulunan kasten yaralama ile birlikte işlenmesi nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 253/3. maddesi gereğince kasten yaralama suçu hakkında soruşturma aşamasında yapılan uzlaştırma önerisinin geçersiz olduğu anlaşılmakla, mahkemesince ihbara konu ilam hakkında uzlaştırma yapılıp yapılmadığı araştırılarak, uzlaştırma işleminin olumlu sonuçlanmış olması durumunda, sanığın denetim süresinde işlediği başkaca kasıtlı suçlardan mahkum olup olmadığı tespit edilip sonucuna göre, açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanıp açıklanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, 3) Sanığın cezasında TCK"nin 29 maddesi gereğince indirim yapılması sırasında, ilk haksız hareketin kim tarafından yapıldığı tespit edilemediğinden (3/4) oranında indirim uygulandığının belirtilmesine rağmen (1/4) oranı ile uyumlu olacak şekilde hesap yapılarak sonucun 4 ay 15 gün hapis cezası bulunması suretiyle hükümde karışıklığa neden olunması, 4) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 22.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.