MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Davacı tarafından, davalı aleyhine 24.03.2008 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 07.02.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı, 8 parsel sayılı taşınmazının genel yola bağlantısı bulunmadığını ileri sürerek, davalıya ait 9 parsel sayılı taşınmazdan geçit hakkı kurulmasını istemiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuş, mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş, hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.
Karar, Dairemizce; “…8 parsel sayılı taşınmaz yararına davalıya ait 9 parsel sayılı taşınmazdan geçit kurulmuştur. Ancak, davacının paydaşı olduğu, genel yola cephesi bulunan 12 parsel sayılı taşınmazdan yukarıda belirtilen ilkeler doğrultusunda araç trafiğine elverişli olmayacak şekilde geçit kurulmasının mümkün olup olmadığı mevcut bilirkişi raporuna göre denetlenememektedir. Bu nedenle, mahkemece, fen bilirkişi raporunda mavi renkle gösterilen geçidin genişliği belirlenerek araç geçişine uygun olup olmadığı konusunda denetime açık rapor alınarak araç geçişine uygun olmadığı takdirde diğer alternatiflerden geçit kurulması gerekir” gerekçesiyle bozulmuş, mahkemece bozmaya uyularak 04.05.2011 havale tarihli ek fen bilirkişi rapor ve krokisine atıf yapılarak 108 ada 9 parsel sayılı taşınmaz üzerinden geçit kurulduğu görülmüştür.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
Mahkemece yapılan araştırma ve incelemeler hüküm kurmaya yeterli değildir. Dosya içerisindeki tapu kaydına göre dava dışı 12 parsel sayılı taşınmazda davacının 1/4 payı bulunduğundan, öncelikle bu parselden geçit
kurulmasının mümkün olup olmadığı üzerinde durulmalıdır. 16.11.2009 tarihli kadastro teknikeri bilirkişinin raporu ve krokisinde mavi renkle ve (B) ile gösterilen yerden bu yerin daha önce yaya geçişine müsait olup araç geçişine müsait olmadığı belirtildiğinden, bu seçeneğe yönelik geçit talebi uygun görülmemiş ise de Dairemizce bu seçenekten geçit kurulmasının mümkün olup olmadığının denetlenemediği gerekçesiyle karar bozulmuş, bozma üzerine yapılan inceleme sonucunda bu defa bu yolun genişliğinin ortalama 2.10 m olduğu ve yine araç geçişine uygun olmadığı belirtilmiştir. Dava dışı 12 sayılı parsel üzerinde mevcut olan yapı nedeniyle buradan geçişin uygun olmadığı bildirilmiş ise de yapının niteliğine ilişkin herhangi bir değerlendirme veya tespit bulunmamaktadır. Davacı, 12 sayılı parselde paylı malik olduğuna göre geçit davalarında uygulanan fedakarlığın denkleştirilmesi ilkesi gereğince öncelikle bu seçenekten geçit kurulup kurulamayacağı kesin olarak belirlenmelidir. Bu itibarla, 12 sayılı parseldeki yapının niteliği tespit edilerek ahır, garaj, depo vb gibi basit nitelikte bir yapı olduğu takdirde gerekirse yıkılarak araç geçişine uygun hale getirilebileceği gözden uzak tutulmamalıdır. Mahkemece, yukarıda yapılan açıklamalar doğrultusunda gerekli araştırma yapılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
Kabule göre de; hüküm sonucunda 108 ada 8 parsel sayılı taşınmaz yararına, 108 ada 9 parsel sayılı taşınmaz üzerinden karara ekli 04.05.2011 havale tarihli ek fen bilirkişi rapor ve krokisinde (A) ile ve kırmızı renkle gösterilen yerden raporda yeşil renkle gösterilen duvar yıkılmak sureti ile geçit kurulmasına karar verildiği halde; atıf yapılan 04.05.2011 havale tarihli bilirkişi rapor ve krokisinde çelişkili olarak farklı bir yerden geçit kurulmasının önerilmiş olmasının gözetilmemesi de yerinde olmadığı gibi geçit bedelinin saptandığı tarihlerden sonra hüküm tarihine kadar taşınmazın değerinde önemli derecede değişim yaratabilecek uzunca bir süre geçmiş olduğu halde hüküm tarihine yakın yeni bir değer tespiti yapılmadan davanın kabulüne karar verilmesi de isabetli olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, 16.05.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.