Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/1463 Esas 2022/4010 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/2, 22/3, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, olay günü, saat 18.00 sıralarında, yağmurlu havada, meskun mahal dışında, aydınlatmasız, alacakaranlıkta, saat 19.34'te yapılan ölçümde 75 promil alkollü ölçülen sanık ...’in sevk ve idaresindeki otomobil ile bölünmemiş, iki yönlü, zemini ıslak asfalt olan il yolunda seyir halindeyken olay mahalli sola sert viraja geldiğinde direksiyon hakimiyetini kaybederek karşı yön şeridine girmesi ve karşı yönde seyreden sürücü ...’nin idaresindeki otomobile aracının sağ ön ve sağ yan kısımları ile çarpması sonucu ...’nin ölmesi, ...’nin hayat fonksiyonlarını Ağır (6) derecede etkileyecek nitelikte kemik kırığı oluşacak şekilde, ...’nin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmalarıyla sonuçlanan olayda, mahkecemece sanığın araçta yolcu olan ...’nun el frenini çekmesi neticesinde kazanın meydana geldiğine dair savunmalarına itibar edilmeyerek sanığın tamamen kusurlu olarak meydana gelen olaydan sorumlu olduğunun kabul edildiği anlaşılmakla,
Adli Tıp Kurumunun bilimsel verilere dayanarak oluşturduğu görüşlere ve Dairemizin yerleşmiş uygulamalarına göre, 100 promilden fazla alkol miktarı güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracağından, bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğinin kabul edildiği ve Adli Tıp uygulamalarına göre kişiden kişiye farklılık göstermekle birlikte alkol oranının her saat ortalama 0,15 promil azaldığının kabulünün gerekeceği, somut olayda kazadan 94 dakika sonra yapılan ölçümde 0,75 promil alkollü ölçülen sanığın kaza esnasında yaklaşık 98 promil alkollü olduğunun anlaşılması ve Dairemizin yerleşik içtihatlarına göre bilinçli taksire vücut verir nitelikte mahal şartlarının iki katı bir hızda seyrettiğine dair dosya kapsamında hız tespiti bulunmadığının anlaşılması karşısında mahkemece “olay öncesinde alkol aldığı (0,75 promil), bu alkolün etkisiyle kaza yapabileceğini öngörmesi ve alkolün etkisi geçene kadar araç kullanmaması veya alkolsüz bir kişinin aracı kullanmasını sağlaması gerektiği, buna rağmen aracı kullandığı, yine yolda aracı ortalamanın çok üzerinde bir hızla sevk ettiği sırada arka yolcu koltuğunda bulunan tanık Kürşad'ın kendisini hız yapmaması, her yıl söz konusu yolda birçok ölümlü trafik kazasının meydana geldiği yönünde uyarmasına rağmen hızını azaltmadan aracı sevk ettiği nazara alındığında sanığın ölümlü trafik kazası sonucunu öngördüğü ancak almış olduğu alkolün de etkisiyle istemediği bu sonuca kayıtsız kaldığı kanaatine varıldığından” şeklindeki gerekçe ile bilinçli taksirle hareket etmeyen sanık hakkında, koşulları oluşmadığı gözetilmeden TCK'nın 22/3. maddesi gereğince bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 24.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.