MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 29.07.2011 gününde verilen dilekçe ile elatmanın önlenmesi ve kal istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 28.02.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı 5353 sayılı parsel maliki, komşu taşınmaz olan 4905 sayılı parsel maliki davalının taşınmazı ile kendi taşınmazı arasında davalı tarafından örülmüş olan ve kendi taşınmazına tecavüz eden taş duvar bulunduğunu, bu taş duvarın kendi taşınmazına bakan tarafında ve taşınmazına tecavüz edilen alanda, iki parsel arasındaki müşterek sınırda ve davalı taşınmazında olsa dahi taşan dal ve yapraklarıyla kendi taşınmazına tecavüz oluşturan ağaçlar bulunduğunu, bu ağaçların ve taşan dalların taşınmazına zarar verdiğini, araç geçişini engellediğini ve bu şekilde mülkiyet hakkının sınırlandığını, ayrıca davalının yağmur sularının normal akışını engellemesi sonucu kot farkı nedeniyle 5353 sayılı parselde bulunan binasının zarara uğradığını ileri sürerek su arkının, taş duvarın ve ağaçların taşınmazına yaptığı elatmanın önlenmesini ve kalini istemiştir.
Davalı, söz konusu duvarı kendisinin yapmadığını, davacı taşınmazına tecavüzünün bulunmadığını bildirerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece dava kabul edilmiş, yapılan keşif sonucu aldırılan 13/01/2012 tarihli fen bilirkişisinin raporunda (A) harfi ile gösterilen kırmızı boyalı alanda bulunan ağaçlar ve duvar ile 4905 sayılı parsel içinde kalan 16,17,18,19,21,23 numaralı ağaçlar ile müşterek sınır üzerinde bulunan 15,20,22,25,26,32,33,34,35 numaralı ağaçlar ve davalıya ait 4905 sayılı parselden davacıya ait 5353 sayılı parsele yağmur sularının akmasını sağlayan yer yönünden elatmanın önlenmesine ve söz konusu ağaçların, duvarın ve suların akmasını sağlayan yerin kaline karar verilmiştir.
Hükmü davalı temyiz etmiştir.
1- Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya içeriğine göre davalının sair temyiz itirazlarının yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2- Mahkemece yapılan keşif ve düzenlenen fen bilirkişi ve ziraat bilirkişi raporlarına göre 16,17,18,19,21,23 numaraları ile işaretlenen ağaçların davalıya ait 4905 sayılı parselin sınırları içerisinde kaldığı, davacı parseline tecavüzlü olarak dikilmedikleri ayrıca bu ağaçların henüz davacı taşınmazına gölge veya köklerinin zarar vermediği açıkça anlaşılmaktadır. Bu nedenle mahkemece henüz doğmuş bir zarar mevcut olmadığı halde muhtemel zarardan söz edilerek bu ağaçlarla ilgili olarak da elatmanın önlenmesi ve kal’ine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
3-Davacı vekilinin yağmur sularından kaynaklanan zararı ile ilgili elatmanın önlenmesi talebine gelince, mahkemece yapılan keşif sonucu düzenlenen 27/01/2012 tarihli inşaat mühendisi bilirkişi raporunda davalıya ait 4905 sayılı taşınmazı ile davacının 5353 sayılı taşınmazı arasında 1,50 metre kot farkı bulunduğu, kot farkı nedeniyle 4905 sayılı parselde biriken yağmur sularının davacıya ait 5353 sayılı parsele aktığı bu nedenle davalının parselinden gelen yağmur suları nedeniyle davacının evinin duvarı ve temelinin zarar gördüğü belirtilmiş ancak zararın ne şekilde giderileceği açıklanmamıştır.
TMK’nun 742. maddesi gereğince davacı, doğal olarak akan suların akışına katlanmak zorundadır. Aynı yasanın 743. maddesinin 2.fıkrasına göre de doğal olarak akan sulardan alt taraftaki arazi maliki zarar görmekte ise, bu suların tahliyesi için davacının arazisi üzerinde bir çözüm aranmalıdır. Bu durumda yasa hükmü gereğince aranacak ve bulunacak çözüm nedeni ile yapılacak giderlere üst taraftaki arazi malikinin (davalının) katlanması gerekir.
Mahkemece, açıklanan bu kurallar bir yana bırakılarak yağmur sularının verdiği zararın ne şekilde giderilmesi gerektiği hususu çözümsüz bırakılarak yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, kararın bu nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1). numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, (2). ve (3). numaralı bent uyarınca temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine, 16/05/2012 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.