MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalı avukatın boşanma davasında vekilliğini üstlendiğini, davanın sonuçlanması üzerine davalı tarafından vekalet ücreti talepli icra takibi başlatıldığını, davalı ile imzalanan 3 sayfalık sözleşmeye göre talep edilen tazminat miktarının tamamının alınması halinde tazminat miktarının %15"i, tamamı alınamazsa tarifeye göre belirlenen maktu vekalet ücretinin ödeneceğinin kararlaştırıldığını ve bu sözleşmenin her sayfasını imzaladığını, tek nüsha olduğundan sözleşmenin davalıda kaldığını, ancak takibe dayanak yapılan sözleşmenin imzaladığı sözleşme olmadığını, dayanak sözleşmenin ilk iki sayfasında imza bulunmadığını, son sayfadaki imzanın ise kendisine ait olduğunu, bu sözleşmenin ilk sayfasının davalı lehine hükümler doğuracak şekilde değiştirildiğini ileri sürerek; ... 15. icra Müdürlüğü"nün 2013/17490 E sayılı dosyasında davalıya borçlu olmadığının tespitini, % 20 icra inkar tazminatına hükmedilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, davacının ... 15. İcra Müdürlüğü"nün 2013/17490 Esas sayılı takip dosyasında talep edilen faiz alacağı olan 1.504,94 TL üzerinden borçlu olmadığının tespitine, 16.180,00 TL üzerinden ise borçlu olmadığı yönündeki talebinin reddine karar verilmiş; hüküm; davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı, eldeki davada davalı tarafından başlatılan takibe dayanak sözleşmenin geçersiz olduğunu iddia ederek borçlu olmadığının tespiti istemiyle eldeki davayı açmıştır. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, davacının takip dosyasında talep edilen faiz alacağı olan 1.504,94 TL üzerinden borçlu olmadığının tespitine, 16.180,00 TL üzerinden ise borçlu olmadığı yönündeki talebinin reddine karar verilmiş, ancak davacı aleyhine reddedilen kısım üzerinden harca hükmedilmiştir. Dava niteliği itibariyle nisbi harca tabi davalardan olup, buna göre kabul edilen dava değeri üzerinden davalı aleyhine 102,80 TL karar ve ilam harcına hükmedilmesi ve davacı tarafından fazla yatırılan harcın davacıya iadesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir. Ne var ki, yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması usulün 438/7 maddesi gereğidir.
SONUÇ; Yukarıda açıklanan nedenlerle; hüküm fıkrasının 3. bendinin hükümden çıkartılarak yerine “Kabul edilen miktar itibariyle alınması gerekli 102,80 TL karar ve ilam harcının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacı tarafından yatırılan 302,05TL peşin harçtan 102,80TL karar ve ilam harcının mahsubu ile bakiye 199,25TL harcın kararın kesinleşmesinden sonra istem halinde davacıya iadesine,” ibaresinin yazılmasına hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/I maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 28/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.