Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/2457 Esas 2022/4035 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
KSuç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK'nın 85/2, 62, 50/4, 52/2-4, 51, 53/1-2-3, 53/6, 63. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusur durumuna ve bilirkişi raporunun hükme esas almaya elverişli olmadığına, katılanlar vekilinin ise bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın olay günü saat 20:20 sıralarında sevk ve idaresindeki otomobil ile yerleşim yeri içerisinde, iki yönlü, virajlı asfalt kaplama yol üzerinde Bornova merkez istikametine doğru seyir halindeyken, 372/10 sokaktan sürücüsü ve plakası tespit edilemeyen bir aracın aniden önüne çıkması neticesinde aracın direksiyon hakimiyetini kaybederek yolun sağında bulunan yaya kaldırımına çıkarak aracın ön kısımları ile kaldırım üzerindeki ağaçlara ve yön levhasına, ardından da yaya kaldırımında Pınarbaşı Işıkkent istikametine doğru yürümekte olan ...’a çarparak ...’ın ölmesine, ...’ında yanında yürüyen kızını korumak amaçlı eliyle iteklemesi sonucu katılan ...’nın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına asli kusurlu olarak sebebiyet verdiğinin kabul edildiği olayda;
1-)Adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK'nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
2-)Taksirli suçlarda TCK'nın 53/1-2-3 maddelerinde düzenlenen hak yoksunluklarının sanık hakkında uygulanamayacağının gözetilmemesi,
3-)Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK'nın 50/4 maddesi atfıyla 50/1-a maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 3.maddesinin çıkarılarak yerine “Sanığın sosyal ve ekonomik durumu göz önüne alınarak sanığa verilen hapis cezasının TCK'nın 50/4 maddesi yollamasıyla 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK'nın 52/3 maddesi gereğince 1520 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK'nın 52/2 maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri gözönünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 30400 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi ve hükmün 7. fıkrasının hükümden çıkartılmak suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.