Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11545 Esas 2022/4132 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : CMK’nın 223/7. maddesi uyarınca davanın reddi

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık hakkında açılan kamu davasının reddine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinin gerekçeli karar başlığında “09/05/2014” olarak belirtilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışı olarak değerlendirilmiştir.
Sanık hakkında Muğla Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun 21/02/2002 tarih 1143 sayılı kararı ile tescil edilen ve aynı kurulun 07/07/2012 tarih 891 sayılı kararı ile tescilinin devamına karar verilen kentsel ve üçüncü derece arkeolojik sit alanında bulunan kendisine ait İstanbul Restoran isimli yerde izinsiz inşai faaliyette bulunduğu iddiasıyla açılan kamu davasında, her ne kadar mahkemece, sanık hakkında daha önce Fethiye 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/04/2015 tarih 2014/112 Esas, 2015/319 Karar sayılı dosyasında aynı eylem nedeniyle, 2863 sayılı Kanunun 65. maddesi gereğince 1 yıl 8 ay hapis ve 80 TL adli para cezası ile mahkumiyetine ve CMK’nın 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 11/05/2015 tarihinde kesinleştiğinden bahisle, temyize konu dosyada kamu davasının reddine karar verilmiş ise de; redde dayanak teşkil eden dosyada, 22/05/2013 tarihli yapı tatil zaptı ile, sanığın yığma taş duvar ile tek katlı olarak yapılmış çatısı kaplanmış, doğramaları takılmamış durumda iki adet bina ve subasman duvarları örülmüş içerisi toprakla doldurulmuş vaziyette bir bina yaptığının tespit edildiği, buna istinaden 11/03/2014 tarihli iddianamenin düzenlendiği, iddianame kabul tarihinin 18/03/2014 olduğu, temyize konu dosyada ise 07/03/2014 tarihli rapor ile aynı yerde yeni bir inşai faaliyet olduğunun tespit edildiği ve buna istinaden 26/11/2014 tarihli iddianame ile temyize konu davanın açıldığı, yargılama aşamasında mahallinde icra edilen keşif neticesinde düzenlenen 20/05/2015 tarihli bilirkişi raporunda daha önce yargılaması yapılan yığma taş malzemeden oluşan binalarda tüm işçiliklerin bitirildiği ve ikamet edildiği, daha önceki subasman duvarları örülmüş fakat tamamlanmamış halde bulunan yapının ise tek katlı olarak yığma taş malzemeden tamamlanmış ve yapının üzerinin çelik konstrüksiyon ile örtülü olduğu, çatı örtüsü olarak kiremit kullanıldığı, tamamlandığı ancak işçiliklerinin henüz bitmediği ve kullanılmadığının tespit edildiği, sonuç olarak davanın reddine dayanak teşkil eden dosya ile temyize konu dosya birlikte değerlendirildiğinde; aynı taşınmaz üzerinde, iddianamenin kabulü tarihine kadar gerçekleşen her bir izinsiz inşai müdahalenin, aynı suç işleme kararının icrası kapsamında değerlendirilmesi ve TCK'nın 43/1. maddesi uyarınca artırım yapılması gerektiği dikkate alınarak, redde dayanak teşkil eden dosyadaki 11/03/2014 tarihli iddianame ile dava açılıp hukuki kesinti gerçekleşmeden önce temyize konu dosyada 07/03/2014 tarihli rapor ile aynı yerde sanığın inşai faaliyetine devam ettiği; 07/03/2014 tarihli rapor ile tespit edilen eylemin TCK'nın 43/1.madde kapsamında değerlendirilmesi gerektiği, sanığın, Fethiye 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/112 Esas, 2015/319 Karar sayılı dosyasına ilişkin dava kapsamında almış olduğu cezasından, TCK'nın 43/1. maddesi gereğince yapılacak artırım miktarı kadar mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken yasal olmayan gerekçe ve hatalı değerlendirme ile kamu davasının CMK'nın 223/7. maddesi gereğince reddi yönünde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 26/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.