Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/120 Esas 2020/3574 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Suç tarihi itibarıyla on beş yaşından küçük mağdurenin hamile kalması üzerine başlatılan soruşturmada; mağdurenin, amcasının oğlu olan sanıkla sürtünme yoluyla cinsel ilişki yaşadıklarını beyan edip, sanığın da ikrarı üzerine, mahkemece verilen mahkumiyet kararının, Dairemizce onanmasının ardından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca, bebeğin babasının sanık olup olmadığının tespit edilmemesinin, eksik inceleme olduğu gerekçesiyle karara itiraz edilmesi üzerine Dairemizce gerçekleştirilen değerlendirmede vaki itirazın kabulüyle, onama kararının kaldırılarak mahkumiyet hükmünün bozulmasına karar verilmesinden sonra, mahallince yapılan yargılamada, sanığın savunmasını değiştirerek mağdureye yönelik herhangi bir cinsel eyleminin olmadığını, bir şekilde hamile kalan amcasının kızı mağdureyle aile baskısı nedeniyle cinsel ilişkiye girdiğini söylemek zorunda kaldığını beyan etmesi, sanığın soruşturma evresindeki ikrarına dayanılarak verilen ilk mahkumiyet hükmüne esas mağdurenin doğurduğu bebeğin, biyolojik babasının sanık olmadığına dair Adli Tıp Kurumu Biyoloji İhtisas Dairesi Başkanlığınca düzenlenen 27.05.2015 tarihli uzmanlık raporu, mağdurenin bozma sonrası yapılan duruşmada alınan beyanında önceki beyanlarıyla mübayenet oluşturacak şekilde sanıkla sürtünme yoluyla değil organ sokmak suretiyle cinsel ilişkiye girdiklerini ifade etmesi karşısında; dosyadaki bulguların sanık aleyhine değerlendirilemeyeceği düşünülmeden ve şüpheden sanık yararlanır kaidesi de gözetilmeden yerinde ve yeterli olmayan gerekçeyle yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 30.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.