Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2010/32289 Esas 2013/24 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, eksik ücret alacağı, fazla mesai ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde davacının davalı şirkete ait işyerinde 15.10.2005-17.02.2008 tarihleri arasında tam zamanlı ve 18.02.2008-07.07.2009 tarihleri arasında kısmi süreli olarak çalıştığını, tam zamanlı çalıştığı dönemde fazla mesai yaptığını, bayram ve genel tatillerde çalıştığını, iş akdini haklı nedenlerle feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili davacının davalı işyerinde çalışırken 13-14.07.2009 tarihlerinde izinsiz ve özürsüz işe gelmediğini, mazeretini bildirmesi için ihtarname çekildiğini, cevap verilmeyince devamsızlıktan haklı nedenle iş akdinin feshedildiğini, davacı ile imzalanan kısmi süreli sözleşmeye göre davacıya haklarının eksiksiz ödendiğini, fazla mesaisi olmadığını, işyerinde denkleştirme esası uygulandığını beyanla davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir
E)Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının yerinde olmaması nedeni ile reddine,
2-Davacının fazla mesai ücretine hak kazanıp kazanmadığı konusunda taraflar arasında ihtilaf bulunmaktadır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davalı tanık beyanlarına göre davacının günde 10 saat çalıştığı 1,5 saat ara dinlenme ile haftanın 6 günü 51 saat çalışıp haftalık 6 saat fazla mesai yaptığı kabul edilmiş ise de, davacı tarafın tanık dinletmeyip davacı vekilinin davalı tanık beyanlarına göre davacının günde 8 saat çalıştığını beyan ve kabul etmesi, davalı tanıklarının da işyerinde 10.30-20.30 arası 2 saat ara dinlenme ile çalışıldığına dair anlatımları karşısında davalı tanık beyanlarının bir bütün olarak değerlendirmeye tabi tutulup davacının haftanın 6 günü günde 2 saat ara dinlenme ile günlük 8 haftalık 48 saat çalıştığı ve haftada 3 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek buna göre fazla mesai ücretinin hesabı gerekirken yazılı şekilde hazırlanan rapora itibarla hüküm kurulması hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.