Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/12641 Esas 2015/16514 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, yıllık izin ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının 1983 tarihinde davalı kurum nezdinde çalışmaya başladığını, 2009 tarihinde emekli olduğunu, yirmialtı yıl boyunca yıllık izin hakkı kullanmadan sürekli olarak çalıştığı halde bu süreler için herhangi bir ödeme yapılmadığını belirterek yıllık izin alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının kurum nezdinde 1980 yılında mevsimlik işçi olarak başladığını, 1998 yılında düz işçi olarak daimi kadroya alındığını, değişik zamanlarda ve süresi bir yılı bulmayan bu döneme ilişkin yıllık izinlerini kullandığını, davacının kendi isteği ile ayrılıp emekli olurken izin hakları için ihtirazi kayıt koymadığını, bu talebine ilişkin kuruma başvurusunun bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının yıllık izin alacağının bulunup bulunmadığı noktasındadır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının tüm çalışma dönemine ilişkin olarak hakettiği yıllık izin süresi tespit edilerek, dosya içindeki yıllık izin belgelerine göre kullandığı yıllık izinler mahsup edilerek yıllık izin alacağı hesaplanmıştır. Davacının geçici işçi olarak çalıştığı dönemde toplu iş sözleşmelerinde geçici işçilere ilişkin yıllık izin hakkı bakımından düzenleme bulunmayan dönemler için davacının sadece yıllık onbir ayı aşan çalışmaları bakımından yıllık izne hak kazanacağı kabul edilerek buna göre yıllık izin alacağının hesaplanması gereklidir.


SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 06.05.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.