Hırsızlık - Mala zarar verme - İşyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/1084 Esas 2015/1196 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1084
Karar No: 2015/1196
Karar Tarihi: 25.05.2015

Hırsızlık - Mala zarar verme - İşyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/1084 Esas 2015/1196 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanıklar hırsızlık, mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkum edildi. Ancak, sanıkların ceza infazı sırasında haklarından yoksun bırakılmalarına karar verilmiş olsa da, koşullu salıverilme durumunda bu yasağın uygulanmaması gerektiği belirtildi. Mahkeme kararı, TCK'nın 53. maddesiyle ilgili hükümler ve koşullu salıverilme durumunda yasağın uygulanmayacağına ilişkin TCK'nın 1. ve 3. fıkraları hakkında bilgi içermektedir.

22. Ceza Dairesi 2015/1084 E. , 2015/1196 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, Mala zarar verme, İşyeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanıkların, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmalarına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanıklar hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."nün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısım çıkarılarak, yerine “Sanıkların, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. Fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmalarına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanıklar hakkında uygulanmamasına” cümlesi yazılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.