MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, yıllık izin, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait iş yerinde sondaj ustası olarak 1991 yılında çalışmaya başladığını, 1994 yılında askere gitmesi sebebiyle ayrıldığını, 1995 yılında tekrar işe başladığını ve 1997 Temmuz ayında ayrıldığını, 1999 yılında tekrar çalışmaya başlayarak 15.04.1999 tarihinden itibaren aralıksız ve sürekli olarak iş sözleşmesinin feshedildiği tarihe kadar çalıştığını, davalı tarafça maaşlarının düzenli olarak ödenmemekte iken en son olarak 2012 yılı Mart, Nisan ve Mayıs ayları maaşlarının ödenmemesi üzerine kanuni fesih hakkını kullanarak iş sözleşmesini feshettiğini, gerçekte çok daha fazla ücret almakta olduğu halde resmi kayıtlarda kazancının son aylar hariç asgari ücret olarak gösterildiğini, davalıya ait iş yerinde sabah 07.00"den kış döneminde 18.00-18.30 yaz döneminde ise 20:30-21.00"e kadar çalıştığını, yine hafta tatillerini çalışarak geçirdiğini, genel tatillerde ise dini bayramların birinci günü hariç çalışmaya devam ettiğini, çalıştığı süre içerisinde yıllık izin hakkını da kullanmadığını, davalı tarafça kullanılan şirket içi yazışma formu başlığını taşıyan ve işe giriş ve çıkışlarda yapılması gerekenleri gösteren yazılı metin incelendiğinde iş yerinde işçilere karşı kanuni olmayan işlemlerin uygulandığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının ilk işe girişi ve çalıştığı sürelerin tam olarak kuruma bildirildiğini, davacının ilk olarak 1 Temmuz 1993 tarihinde şirketlerinde çalışmaya başladığını, 1994 yılında işten ayrıldığını, 1 Ekim 1995 tarihinde tekrar çalışmaya başladığını ve 1996 yılının Temmuz ayında tekrar işten ayrıldığını, daha sonra 15.04.1999 tarihinde yeniden işe başladığını, çeşitli sebeplerle ara verilen dönemlerde çalışma olmadığını, işin mevsimlik ve dönemsel olması sebebiyle sürekli çalışıldığından söz edilmesinin mümkün olmadığını, davacının tüm aylıklarının ödendiğini ve davacının şirketten maaş alacağının kalmadığını, davacının 04.06.2012 tarihinde huzursuzluk çıkardığını ve makineleri bozarak iş yerini terk edip gittiğini, telefonla kendisine ulaşıldığında başka yerde iş bulduğunu ve artık şirketlerinde çalışmayacağını ve başka işçileri de götürerek şirketi zarara uğratacağını bildirdiğini, davacının iş sözleşmesini tek yanlı ve haksız olarak feshettiğini, işyerinde yıllık

izinlerin tam olarak kullanıldığını, iş yerinde dini bayramlarda, hafta ve genel tatillerde çalışma olmadığını, iş yerinde iddia edildiği şekilde fazla çalışma yapılmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlıklar davacının hizmet süresi, hafta tatili alacağı bulunup bulunmadığı ve yıllık izin hakkı bulunup bulunmadığı noktalarındadır.
Davacı davalı işyerinde 1991 yılında çalışmaya başladığını, 1994 yılında askere gitmesi sebebiyle ayrıldığını,1995 yılında tekrar işe başladığını, 1997 Temmuz ayında işten ayrıldığını ve 15.04.1999 tarihinden itibaren kesintisiz olarak çalıştığını beyan etmiştir. Davalı taraf ise davacının ilk işe giriş tarihinin 01.07.1993 olduğunu belirtmiştir. Davacı tanıklarından ... Kar kendisinin 1990 yılında işe girdiğini, davacının 1991 yılında çalışmaya başladığını beyan etmiştir. Davacının sigortalı hizmet cetveli incelendiğinde 1991-1993 yılları arasında farklı sicil numaları şirketlerde çalışmasının olduğu anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca mahkemece davacı tanığı ... Kar"ın sigortalı hizmet cetveli dosya kapsamına alınarak davalı şirkette işe başladığı tarih belirlenmeli, davacının sigortalı hizmet cetveline göre 1991-01.07.1993 yılları arasında çalıştığı şirketler belirlenerek, bu şirketlerin davalı şirket ile bağlantısı olup olmadığının tespit edilmesi ve hizmet süresinin tüm deliller birlikte dikkate alınarak değerlendirilmesi gerekmektedir.
3-Davacı yıllık izin kullanmadığını ve davalı tarafından yıllık izine ilişkin olarak sunulan suret yıllık izin belgelerini kabul etmediklerini beyan etmiştir. Dosyada bulunan yıllık izine ilişkin belgelerin suret olduğu ve asıllarının sunulmadığı anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca mahkemece gerekli görülmesi durumuda yıllık izin belgelerinin asılları dosya kapsamına alınmak suretiyle davacı taraf isticvap edilerek yıllık izin belgelerine karşı diyecekleri sorulmalı ve sonucuna göre yıllık izine ilişkin belgelerin değerlendirilmesi gereklidir.
4-Kabule göre de davacının dava dilekçesinde kıdem tazminatı ve fazla mesai alacağı dışındaki alacak taleplerine kanuni faiz talep etmesine rağmen mahkemece dava tarihinde talep edilen miktarlar bakımından genel tatil, hafta tatili ve ücret alacaklarına mevduata uygulanan en yüksek banka faizinin uygulanması hatalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 06.05.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.