Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/754 Esas 2022/4108 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Şikayetçi : İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : Sanık ... hakkında; 2863 sayılı Kanunun 74/2,
TCK’nın 62, 53, 58/6, 54. maddeleri gereğince mahkumiyet
Sanıklar ..., ..., ... ve
... hakkında; 2863 sayılı Kanunun 74/2,
TCK’nın 62, CMK’nın 231/5. maddeleri gereğince hükmün
açıklanmasının geri bırakılması
#########

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında tesis edilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar ile sanık ...’in mahkumiyetine ilişkin hüküm, şikayetçi vekili ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Şikayetçi Kültür ve Turizm Bakanlığı adına İl Kültür ve Turizm Müdürlüğüne duruşma günü bildirilmediğinden, 5271 sayılı CMK'nın 260. maddesi uyarınca katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gören sıfatıyla temyiz hakkının bulunduğu kabul edilerek, suçtan zarar gördüğü anlaşılan ve hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan şikayetçi İl Kültür ve Turizm Müdürlüğünün 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
I – Katılan vekilinin, sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında tesis edilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, 5271 sayılı CMK'nın 231/12. maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi bulunduğu, aynı Kanunun 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda mercide yanılmanın başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağı nazara alınarak, katılan vekilinin temyiz isteminin itiraz mahiyetinde değerlendirilmesi suretiyle, CMK'nın 264/2. maddesi uyarınca gereği merciince yapılmak üzere dosyanın incelenmeksizin mahkemesine iadesinin temini için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
II- Katılan vekilinin ve sanık ...’in, adı geçen sanığın mahkumiyetine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince:

Hükümden sonra 24/10/2019 tarih ve 30928 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 16. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 75. maddesinin 6. fıkrasında yapılan değişiklik uyarınca, 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanununun 74. maddesinin 2. fıkrasının birinci cümlesinde düzenlenen suç önödeme kapsamına alındığından; 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca, “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü de gözetilerek, 7188 sayılı Kanunun 16. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK’nın 75. maddesi uyarınca ön ödemeye ilişkin işlemler yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, katılan vekilinin ve sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince hükmün sair yönleri incelenmeksizin isteme uygun olarak BOZULMASINA; 26/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.