MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, hakaret, kasten yaralama ve konut dokunulmazlığının ihlali, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Sanık hakkında mağdur ...’a karşı yaralama ve mağdur ...’a karşı ise tehdit suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında kurulan hükümlerde haksız tahrik hükümleri gereğince indirim yapılırken uygulanan kanun maddesinin ve ayrıca yaralama suçundan kurulan hükümde atılı suçun silahtan sayılan ayakkabı ile işlenmesi sebebiyle arttırım yapılırken uygulama kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK.nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 3. bendi B fıkrası 2. paragrafında “suçun silahla işlenmesi nedeniyle” ibaresinden sonra gelmek üzere “TCK.nun 86/3-e madde ve fıkrası uyarınca” ibaresinin, hükmün yaralamaya ilişkin 3. bendi B fıkrası 3. paragrafında ve tehdide ilişkin 4. bendi B fıkrası 2. paragrafında ise “atılı suçu haksız tahrik altında işlemesi nedeniyle” ibaresinden sonra gelmek üzere "TCK.nun 29. maddesi uyarınca" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II- Sanık hakkında hakaret, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz incelemesinde ise;
a- Şikayetçinin 19.06.2013 tarihli celsede şikayetinden vazgeçtiğini bildirmiş olması karşısında, söz konusu suçların soruşturulması ve kovuşturulmasının şikayete bağlı olduğu gözetilerek, 5237 sayılı TCK.nun 73/6. maddesi gereğince sanığın şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği de sorulduktan sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi zorunluluğu,
b- Kabul ve uygulamaya göre de;
1- Kurulan hükümlerde haksız tahrik hükümleri gereğince indirim yapılırken uygulama kanun maddesi gösterilmeyerek 5271 sayılı CMK.nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2- Mala zarar verme suçu bakımından; sanığın zarar verdiği ev ve ev içerisindeki çeşitli eşyaların babasına ait olduğunun sabit olması karşısında, 5237 sayılı TCK.nun 167/1-b maddesinde şahsi cezasızlık sebebi olarak öngörülen “üstsoy veya altsoyunun veya bu derecede kayın hısımlarından birinin zararına olarak işlenmesi hâlinde, ilgili akraba hakkında cezaya hükmolunmaz” hükmü gereği sanık hakkında 5271 sayılı CMK.nun 223/4-b maddesi gereği ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi;
3- Hakaret suçu bakımından ise; adli sicil kaydına göre daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş olan sanık hakkında, 5237 sayılı TCK.nun 125/1, 29 ve 62. maddeleri uyarınca verilen 18 gün hapis cezasının TCK.nun 50/3. maddesi uyarınca, TCK.nun 50/1. maddesinde belirtilen adli para cezası veya seçenek tedbirlerden birine çevrilmesi zorunluluğunun gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 13.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.