MAHKEMESİ : İstanbul 47. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 16/11/2012
NUMARASI : 2005/273-2012/196

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekilince istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 11.2.2014 Salı günü taraflardan gelen olmadı. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü.

-K A R A R-
Davacılar vekili, davacı G... T...Ltd.Şti."ye ait işyerinin davalı tarafa iş yeri paket sigorta poliçesi ile sigortalı olduğunu ve çıkan yangın sonucu zarar gördüğünü açıklayıp, fazlaya dair haklarını saklı tutarak 140.000 TL nin yangın tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı sigorta şirketi vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; taleple bağlı kalınarak 140.000 TL"nin 28.3.2004 tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline, 10.000 TL"lik kısmının yasal faizi ile birlikte temlik alan davacı G.. Y.."a ödenmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, yangın nedeni ile işyeri paket sigorta poliçesinden kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece hükme esas alınan 19.3.2007 tarihli bilirkişi raporunda usulüne uygun tutulmadıkları için davacı lehine delil olması mümkün olmayan ticari defter ve kayıtlar ile davacının dava dışı şirketlerden temin ettiği faturalara göre zarar hesaplaması yapılmıştır. Dosyaya sunulan faturaları tanzim eden dava dışı G..T..L… Ltd.Şti. ile E..T. ..Ltd.Şti. yetkilileri 5.4.2004 tarihli yazılarıyla “bahse konu faturaları davacı şirket için tanzim ettiklerinin doğru olduğunu ancak malları fiilen davacıya teslim etmediklerini” beyan etmişlerdir. Bu durumda hükme esas alınan bilirkişi raporu karar vermeye yeterli nitelikte değildir. Yargıtay’ın yerleşin uygulamalarına göre davacı, davalının gerçek zararını ödemekle sorumlu olduğundan gerçek zarar konusunda davacının diğer delileri sorulup usulen temin edildikten sonra bu konuda yeniden bilirkişi raporu alınarak hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, duruşmada vekille temsil olunmayan davalı yararına vekalet ücreti takdirine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 11.2.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.