Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/11914 Esas 2015/16488 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, hafta tatili, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketlerde satış elemanı olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız feshedildiğini iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekilleri ayrı ayrı davacının iddialarının yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin işverence haksız feshedildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılar vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalılar vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının iş sözleşmesinin ne şekilde sona erdiği ve kıdem ile ihbar tazminatına hak kazanıp kazanmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda davacının iş sözleşmesinin davacı tarafından sona erdirildiği anlaşılmaktadır. Davacı tarafından iş sözleşmesinin davalı tarafından çalışma ./..
şartlarının uygulanmaması ve ücretlerinin kanuna ve sözleşmeye göre tam olarak hesaplanıp ödenmemesi sebebiyle feshedildiğinin kabulü dosya kapsamına uygun düşmektedir. Şu halde davacının kıdem tazminatı talebinin hüküm altına alınması isabetli ise de ihbar tazminatı talebinin reddi gerekmektedir. Bunun yapılmaması bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı, yapmışsa ne oranda yaptığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda depo dönemi için tanık İbrahim ve önceki dönem için ise tanık Filiz beyanı esas alınmıştır. Tanık Filiz beyanına göre günde 07:30-20:00 saatleri arasında davacının çalıştığı kabul edilmiş ise de, davacı bizzat kendisi günde 07:30-19:00 saatleri arasında çalıştığını beyan ettiğinden, taleple bağlı kalınarak davacının fazla çalışma süresinin belirlenmesi gerekirken bunun yapılmaması isabetsizdir.
4-Diğer taraftan davalılar arasında organik bağ olduğu dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Bununla birlikte Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarında davalı.... nezdinde çalışması gözükmemektedir. Davacının davalı .... nezdinde çalışıp çalışmadığının veya birlikte işverenlik durumunun olup olmadığının netleştirilerek sonucuna göre bu davalının sorumluluğunun değerlendirilmesi gerekmektedir. Bunun yapılmayarak eksik inceleme ile karar verilmesi hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 06.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.