Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2022/3576 Esas 2022/5370 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANTALYA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 3. HUKUK DAİRESİ
DAVACILAR :


Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen tazminat davasının reddine dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davacı tarafın istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik olarak verilen kararın, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacılar; davacı ...’nın 2013 yılı sonlarında hamile olduğunu öğrendiğini, doğuma kadar her ay hiç aksatmadan muayene ve kontroller için davalı ... ...’e başvurduğunu, yapılan tüm muayenelerde bebeğin normal ve sağlıklı olduğunun söylendiğini, radyoloji uzmanı olan diğer davalı ... ... tarafından yapılan muayenede de bebekte bir anomali tespit edilmediğini, ancak doğumdan sonra bebeğin ... sendromlu olduğunun anlaşıldığını, ... sendromunun tespiti için çok sayıda test bulunduğunu, davalıların bu testlerle ilgili yeterli bilgi vermediğini, kusurlu davranarak ihmalkarlık gösterdiklerini ileri sürerek, davacı anne ... için fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000 TL maddi ve 100.000 TL manevi tazminat ile davacı baba ... için fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000 TL maddi ve 50.000 TL manevi tazminatın faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hükme karşı, davacılar istinaf talebinde bulunmuştur.
Bölge adliye mahkemesince; davacıların istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, karar davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Davacı tüketicilerin, 6502 Sayılı Kanunun 73/2 maddesine göre harçtan muaf olduğu, aleyhine harca hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin harçtan sorumlu tutulması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılması ve ilk derece mahkemesi kararının düzeltilerek onanması, HMK'nın 370/2. maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacı tarafın sair temyiz itirazlarının REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılmasına ve ilk derece mahkemesi kararının hüküm fıkrasının 3. bendinin hükümden çıkartılarak yerine, “Davacı tüketicilerin, 6502 Sayılı Kanunun 73/2 maddesine göre harçtan muaf olması nedeniyle harç alınmasına yer olmadığına,” cümlesinin yazılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 02/06/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.