Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3782 Esas 2022/4165 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat talebinin dayanağı olan Hınıs Cumhuriyet Başsavcılığının 07.12.2015 tarih ve 2015/530 soruşturma sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının silahlı terör örgütüne üye olma suçundan 03.08.2015 tarihinde gözaltına alındığı, aynı gün Hınıs Sulh Ceza Hakimliğinin 2015/21 sorgu numaralı kararıyla davacı hakkında haftanın bir günü imza atma yükümlülüğü şeklinde adli kontrol tedbirinin uygulandığı, yapılan soruşturma sonunda kovuşturmaya yer olmadığına karar verildiği ve 07.12.2015 tarihinde adli kontrol tedbirinin kaldırıldığı, davanın gözaltına alınma tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının haksız gözaltı ve adli kontrol sebebiyle 8.000,00 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece davacı gözaltı süresinin ve adli kontrol tedbirinin makul olduğu gerekçesiyle davanın reddine hükmedildiği anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin ve mahalli Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Tazminat davasının dayanağı olan Hınıs Cumhuriyet Başsavcılığının 2015/530 soruşturma sayılı ceza dosyasında, davacının 03.08.2015 tarihinde saat 06:15’de gözaltına alınarak mevcutlu olarak Cumhuriyet Başsavcılığına sevk edildiği, davacının gözaltına alındığına dair tutanağın da mevcut olduğu, davacının aynı gün Cumhuriyet savcısı tarafından ifadesinin alınmasının ardından adli kontrol tedbiri uygulanması talebiyle Sulh Ceza Hakimliğine sevk edildiği ve nihayetinde adli kontrol tedbiri uygulanmak suretiyle serbest bırakıldığının sabit olması karşısında, Ceza Muhakemesi Kanununun 141/1-e maddesindeki “kanuna uygun olarak yakalandıktan veya tutuklandıktan sonra haklarında kovuşturmaya yer olmadığına veya beraatlerine karar verilen” kişilerin tazminat isteyebilecekleri hususu dikkate alınarak, davacı lehine uğranıldığı iddia edilen zarara ilişkin makul bir manevi tazminata hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı gerekçe ile manevi tazminat talebinin reddine karar verilmesi,
2-Gerekçeli karar başlığında, dava türü olarak, “Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat” yerine, "Yakalama veya Tutuklama Sonrası KYO veya Beraat Kararı Verilmesi Halinde Tazminat" olarak yazılması
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 30.05.2022 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.