Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/11383 Esas 2019/2004 Karar Sayılı İlamı

6136 sayılı Yasaya aykırılık ve kasten yaralama suçlarından sanık ... hakkında 30.06.2010 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar kaldırılarak hükmün açıklanmasına ve 6136 sayılı Yasanın 13/1, 5237 sayılı TCK.nun 86/2, 86/3-e maddeleri ve fıkraları uyarınca mahkumiyetine dair; ANKARA 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.06.2010 gün ve 2008/6 esas, 2010/662 karar sayılı hükmünün süresi içinde Yargıtay"ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelendi:

Gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, bir sebebe dayanmayan temyiz itirazı yerinde görülmediğinden reddiyle hükmün ONANMASINA,
II- Sanık hakkında yaralama suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz incelemesinde ise;
a- Müşteki ... hakkında düzenlenen 24.05.2006 tarihli Adli Tıp Kurumu raporunda müştekinin basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaralandığının belirtilmesi karşısında sanık hakkında müşteki ...’a yönelik eylemi nedeniyle yaralama suçundan hüküm kurulurken TCK.nun 86/1. maddesi yerine 86/2. maddesi gereğince uygulama yapılması,
b- Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın olay günü müştekiler tarafından darp edilmesi akabinde silahla ateş edip müştekileri yaraladığı olay kapsamında sanık hakkında kurulan hükümlerde TCK.nun 29.maddesi gereğince sanık lehine haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. ve 326/son maddeleri gereğince BOZULMASINA, 13.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.