Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6304 Esas 2019/498 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6304
Karar No: 2019/498
Karar Tarihi: 16.01.2019

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6304 Esas 2019/498 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, vergi usul kanununa muhalefet suçlamasıyla yargılanmış ve defter ve belge ibraz etmediği iddiasıyla suçlu bulunmuştur. Ancak sanığın savunmasına göre, defter ve belgeleri muhasebecisi vermediği için ibraz edememiştir. Mahkeme, sanığın savunmasının yasal mücbir sebep oluşturmadığına karar verip, beraat hükmü kurmuştur. Ancak katılan vekilinin temyiz itirazları sonucu, mahkeme kararı yasaya aykırı olduğundan bozulmuştur. Mahkeme kararında, Vergi Usul Kanunu'nun 139. maddesinin 2. fıkrasına göre işin terk edilmesi durumunun bir zaruret hali olduğu ve bu nedenle vergi incelemesinin iş yerinde yapılamayacağı belirtilmiştir. Ancak, defter ve belgelerin kaybolması veya çalınması gibi durumlar hariç olmak üzere, defter ve belgelerin ibrazından kaçınılması durumunda da istisnaların uygulanması için gerekli usulüne uygun tebligatın yapılması gerektiği belirtilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2016/6304 E. , 2019/498 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Beraat

Sanık hakkında defter ve belge ibraz etmemek suçundan açılan kamu davasında; 2010 yılına ait defter ve belgelerin istendiği yazının sanığa ikametgah adresinde 09.10.2012 tarihinde bizzat tebliğ edilmesi, 08.07.2011 tarihinde işi terk ettiğinin anlaşılması, sanığın defter ve belgelerin muhasebecide olduğunu, muhasebecinin ücretini ödeyemediği için defter ve belgeleri iade etmediğini, bu nedenle ibraz edemediğini savunması karşısında; 213 sayılı VUK"nin 139. maddesinin 2. fıkrasına göre, "işin terk edilmesinin" bir zaruret hali ve dolayısıyla incelemenin iş yerinde yapılmasının imkansız olması nedeniyle vergi incelemesinin dairede yapılması gerektiği gibi defter ve belgelerin çalındığı-kaybolduğu-bulunmadığı ileri sürülerek ibrazından kaçınılması halinde VUK"nin 139. maddesinde yazılı durumların ve usulüne uygun tebligatın aranmasına gerek bulunmaması; sanığın savunmasında defter ve belgelerin kendisinde bulunmadığını, muhasebecisi vermediği için ibraz edemediğini belirtmesi karşısında, sanığın savunmasının yasanın aradığı anlamda mücbir sebep oluşturmadığı anlaşıldığından, defter ve belgeleri ibraz etmeme suçunun sübuta erdiği gözetilmeden “...213 Sayılı Yasanın 139/2 maddesince ön görülen istisnalardan birinin varlığı önceden belirlenmeden yapılan tebligatın hukuki geçerliliği bulunmadığı” şeklindeki yerinde olmayan gerekçe ile yazılı şekilde beraat hükmü kurulması,

Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.01.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.