Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi
(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Anayasanın 141"nci maddesi uyarınca, yargı kararlarının gerekçeli olarak yazılması gerekir. Bu husus 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 297nci maddesinde de hüküm altına alınmıştır. Anılan anayasal ve yasal düzenlemeler gereğince yargıcın, tarafların iddia ve savunmalarının özetini, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususları, çekişmeli vakıalar hakkında toplanan delilleri, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesini, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebepleri kararda göstermesi zorunludur. Maddi olgularla hüküm fıkrası arasındaki hukuki bağlantı da ancak bu şekilde kurulabilecek, ayrıca yasal unsurları taşıyan bu gerekçe sayesinde, kararların doğruluğunun denetlenebilmesi mümkün olacaktır. Kararın gerekçesi ile hüküm fıkrasının birbirine aykırı olmaması gerekir.
Somut olayda davacı, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini iddia ederek alacak talebinde bulunmuş, davalı işveren ise davacının alacağının bulunmadığı savunmuştur.
Mahkemece karar gerekçesinde “…Bilirkişi raporunda yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili, milli bayram ve genel tatil günlerinde çalışma ücreti talebinin zamanaşımına uğradığından bu alacak haklarının bulunmadığını bildirmiştir. İşçilik alacağının hesaplanmasına ilişkin bilirkişi raporunda yapılan hesaplamalar yöntem olarak doğru olduğundan bilirkişi raporuna itibar edilmiştir..” denildiği halde, daha sonra “…fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücretinden takdiren %30 oranında indirim yapılarak...” denilerek önce gerekçe bölümünün kendi içerisinde, daha sonra bu alacaklar reddedilerek gerekçe bölümünün hüküm fıkrası ile çelişmesine yol açılmıştır.
Mahkemece bu şekilde çelişkili karar verilmesi 10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas 1992/4 Karar sayılı YİBK"na ve 6100 sayılı HMK.nun 298/2. maddesine aykırı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alman temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 23/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.