Esas No: 2020/4306
Karar No: 2022/4264
Karar Tarihi: 31.05.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4306 Esas 2022/4264 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın iş makinesi operatörlüğü yaptığı sırada geri manevra yaparken arkasına koşarak yaklaşan işçiyi fark etmeyerek çarpması sonucu taksirle öldürme suçu işlediği gerekçesiyle mahkum olduğu belirtilmiştir. Ancak, sanığın hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesinde ve adli para cezasının miktarının belirlenmesinde hukuka aykırı davranıldığından hüküm bozulmuştur. Yeniden verilen hükümde, sanığın açıklanan hükümler doğrultusunda cezalandırılması kararlaştırılmıştır. Bu cezalar, TCK 50/4 maddesi gereğince sanığın sosyal ve ekonomik durumu göz önünde bulundurularak 12.100 TL adli para cezasına çevrilecektir. Ayrıca, sanığa taksitlendirilen bu cezanın ödenmemesi halinde geri kalan kısım tamamının tahsil edileceği ve cezanın hapse çevrileceği ihtarı verilecektir. Hükümde ayrıca, sanığın yaptığı hatanın kusur izafesi olarak doğru olmadığına karar verildiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri: TCK 85/1, 62/1, 50/4, 52/1-2-4, 50/6, 63, 53/6, CMK 231/6, 232/6, 1412 sayılı CMUK 321-322.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK'nın 85/1, 62, 50/4, 52/1-2-4, 50/6, 63, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK'nın 85/1, 62/1. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/6. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair İstanbul 54.Asliye Ceza Mahkemesinin 11/03/2014 tarihli ve 2013/266 Esas, 2014/80 Karar sayılı kararının 21/04/2014 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 19/12/2014 tarihinde TCK'nın 179/3-2. maddesinde tanımlanan trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işlediği ve Ödemiş 4.Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 14/04/2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair İstanbul 54.Asliye Ceza Mahkemesinin 18/02/2016 tarihli ve 2015/211 Esas, 2016/105 Karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi;
CMK'nın 231. maddesinin 11.fıkrası uyarınca ancak, kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanık hakkında durumunun değerlendirilerek, kısmi infaz veya koşulların varlığı halinde TCK'nın 50 ve 51. maddelerinin uygulanması suretiyle yeni bir mahkumiyet hükmü kurulabileceği, hakkında yükümlülük kararı belirlenmeyen ve yeniden suç işleyen sanık hakkında, daha önce verilen hükmün aynen açıklanmasına karar verilmesi gerekirken hükmolunan hapis cezasının yasal zorunluluk bulunmadığı halde adli para cezasına çevrilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Olay günü Boğaziçi Tüneli inşaatı kapsamında Derbent şantiyesi Geri Ayna Tüneli yapımında makine operatörü olarak çalışan sanık sürücü ..., mesai saatinin bitiminde sevk ve idaresindeki ekskavatör(kırma makinesi) olarak tabir edilen iş makinasını, tünel darlığından ötürü geri geri manevra ile park alanına götürmeye çalıştığı esnada arkasından koşarak yaklaşmakta olan işçi ...'i fark etmesine rağmen geri manevrasına devamla ...'e çarpması sonucu sanığın tali kusuru ile işçi ...'in ölümüne sebebiyet verdiği olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın
kusur izafesinin doğru olmadığına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Denetim süresinde kasıtlı suç işleyen sanık hakkında önceki hükmün CMK’nın 231/11.maddesi gereğince açıklanması sırasında uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı davranılması;
2-Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken dayanak madde olan TCK'nın 50/4 maddesi delaletiyle 50/1-a.maddesinin ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmesi sırasında dayanak madde olan 52/3. maddesinin ve sonuç ceza olan adli para cezasının günlük miktarının takdir edilmesinin dayanak maddesi olan 52/2.maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3-Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve cezanın hapse çevrileceğinin ihtaratı yerine infazı kısıtlar biçimde "taksitlerden birisi süresinde ödenmediği takdirde kalan ayların taksitlerinin tamamının bir defada sanıktan alınmasına'' karar verilmesi,
4-TCK'nın 50/6. maddesinde bulunan ''yaptırım'' ibaresinin, 01.03.2008 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan 26.02.2008 tarihli ve 5739 sayılı Kanunun 4. maddesi ile ''tedbirin'' olarak değiştirilmesi ile, sözü edilen maddenin birinci fıkrasının ''a'' bendi uyarınca hapis cezasının paraya çevrilmesi seçenek yaptırım, diğer bentlerde düzenlenen hususların ise seçenek tedbir niteliğinde olduğu, TCK'nın 50/6.maddesinde hükmün kesinleştikten sonra Cumhuriyet Savcılığınca yapılan tebligata rağmen otuz gün içinde seçenek tedbirin gereklerinin yerine getirilmesine başlanmaması veya başlanıp da devam edilmemesinin sonuçlarının düzenlendiği, somut durumda ise sanık hakkında bir tedbir niteliğine haiz olmayan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verildiği, kaldı ki bu durumun hükmün tesisi aşamasında değil, hükmün kesinleşmesinden sonra infaz aşamasında nazara alınacağı hususu gözetilmeksizin, infazı kısıtlar biçimde karar tesis edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 1. paragrafına "CMK’nın 231/11. maddesi gereğince hükmün açıklanmasına," ibaresinin eklenmesi, hükmün (4) numaralı bendi hükümden çıkarılarak, (4) numaralı bendin yerine , " Sanığa verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının TCK 50/4 maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince, sanığın sosyal ve ekonomik durumu göz önünde bulundurularak adli para cezasına çevrilmesine, TCK'nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 605 tam gün olarak belirlenmesine; TCK'nın 52/2. maddesi gereğince bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20.-TL olarak hesabıyla 12.100,00TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi ve hükmün TCK 50/6. maddesindeki ihtarata yer veren (6) numaralı bendinin hükümden çıkarılması ile hükmün (5) numaralı bendinde yer alan "Taksitlerden birisi süresinde ödenmediği taktirde kalan ayların taksitlerinin tamamının bir defada sanıktan alınmasına" ibaresi hükümden çıkarılarak yerine "sanık hakkında hükmolunan adli para cezasına ilişkin taksitlerden birinin ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve cezanın hapse çevrileceğinin ihtaratı" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün; DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 31/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.