Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4305 Esas 2022/4265 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK'nın 85/1, 62, 50/4-1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü sanık sürücü ... sevk ve idaresindeki ticari araç ile meskun mahal içerisinde, azami hız limitinin 50 km/saat olduğu, bölünmüş, tek yönlü, asfalt kaplama, cadde üzerinde kaldırım kenarında park halinde iken geri geri manevra ile aracı sürmeye başladığında, 13/05/2014 tarihli kamera görüntülerinin çözümüne ilişkin tutanaktan anlaşıldığı üzere, park halinde olduğu süre zarfında arkasından ilerleyerek yola inen yaya ...'e aracının arka bagaj kısmı ile çarpması sonucu ...'in 01/04/2014 tarihinde vefat etmesi ve Adli Tıp Kurumu 1.Adli Tıp İhtisas Kurulunun 22/10/2014 tarihli raporu ile "kişinin 05/03/2014 tarihinde maruz kaldığı trafik kazası sonucu meydana gelen yaralanması ile ölümü arasında illiyet bağı bulunduğu"nun bildirilmesi karşısında, sanığın asli ve tam kusuru ile yayanın ölümüne sebebiyet verdiği olayda,
5237 sayılı TCK'nın 85/1. ve 62/1. maddeleri uyarınca, sanık hakkında hükmolunan 2 yıl 6 ay hapis cezasının, aynı Kanunun 50/4-1-a ve 52/2 maddeleri gereği günlüğü 20 TL'den adli para cezasına çevrilmesi sırasında sonuç cezanın 18.200 TL yerine hesap hatası yapılarak 18.000 TL olarak belirlenmesi suretiyle sanık hakkında yazılı şekilde eksik cezaya hükmedilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin oluşa, kusura ve sair nedenlere ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 31/05/2022 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.