Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/1372 Esas 2022/4291 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddine

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından yalnızca vekalet ücretine ilişkin olarak ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Kadıköy 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2009/94 Esas- 2011/401 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, ruhsat sahibi olmayan davacıya ait olduğu iddia edilen 34 BZB 27 plakalı araca, resmi belgede sahtecilik ve dolandırıclık suçundan fiilen 12.08.2005 tarihinde el konulduğu, ceza dava dosyası kapsamında hakkında dava açılan sanığın atılı suçlardan beraatine ve fiili gerçekleştirenler hakkında suç duyurusunda bulunulmasına karar verildiği, kararın 15.02.2012 tarihinde kesinleştiği, davacının aracın kendisine iadesine yönelik talebinin aracın mülkiyet konusunun çekişmeli olduğundan bahisle ek kararla reddedildiği, davanın el koyma tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununa tabi olduğu;
Davacının haricen satın aldığını iddia ettiği 34 BZB 27 plakalı aracına devir ile ruhsat işlemleri tamamlanmadan el konularak otoparaka çekilmesi ve kullanaması nedeniyle 16.000 TL maddi, 10.000 TL manevi tazminatın el koyma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada yerel mahkemece aracın davacıya ait olmadığı anlaşıldığından, tazminat talebinin CMK 141-j ve 142 maddesi uyarınca davanın reddine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; davacı lehine tazminat isteme şartlarının oluşmadığı gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmesinde usule ve kanuna aykırı yön bulunmadığından, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Davanın tümüyle reddedilmesi karşısında, yargılama sırasında kendisini vekil ile temsil ettiren davalı kurum lehine, yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekalet ücretine hükmedilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükme “Yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 3.600,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak, davalı hazineye verilmesine” şeklinde bir paragraf eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 31/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.