Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/2517 Esas 2021/5957 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/2517
Karar No: 2021/5957
Karar Tarihi: 20.09.2021

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/2517 Esas 2021/5957 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesi, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin bir hükmün istinaf başvurusunu esastan reddetti. Davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 13.227,28 TL olması nedeniyle hüküm davalı açısından kesin oldu. Bu nedenle, davalı vekilinin temyiz istemi reddedildi. 6100 sayılı HMK'nın 6763 sayılı Kanun'un 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin 1/a bendinde yer alan temyiz sınırı ve hükmedilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle, kararın Mersin 6. Ağır Ceza Mahkemesi'ne; bir örneğinin de Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesi'ne iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine karar verildi.
Detaylar için; 6100 sayılı HMK’nın 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin 1/a bendinde yer alan temyiz sınırı ve hükmedilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddedildiği belirtilmiştir.
12. Ceza Dairesi         2021/2517 E.  ,  2021/5957 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ceza Dairesi
    Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
    Hüküm : İstinaf başvurusunun esastan reddi

    Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 30.11.2016 tarihli, 2016/74 Esas, 2016/110 Karar sayılı " istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin karar davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 40.000 TL olduğu ve davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 13.227,28 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
    6100 sayılı HMK’nın 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin 1/a bendinde yer alan temyiz sınırı ve hükmedilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle, davalı vekilinin temyiz istemin CMK"nın 298. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE; dosyanın gereği için Mersin 6. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 20.09.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.