Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4215 Esas 2022/4210 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet



Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın Lüks Mersin firmasında otobüs şoförü olarak çalıştığı, olay tarihinde otobüsün dinlenme tesislerinde mola verdiği, mola sonrası sanığın saat 03:20 sıralarında şoför koltuğuna geçerek tesisten ayrılmak için geri geri giderken arkasında bulunan başka bir otobüs firmasının yolcusu olan yayaya çarparak ölmesine asli kusurlu olarak neden olduğu olayda; sanık hakkında hükmedilen 2 yıl 1 ay hapis cezasının TCK'nın 50/4-1-a maddesi gereğince 760 tam gün adli para cezasına çevrilerek, günlüğü 20 TL'den hesaplanarak 15.200 TL adli para cezası ile cezalandırılması gerekir iken, hesap hatası yapılarak 15.100-TL adli para cezası ile cezalandırılmak suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdüfiinin sanığın kusuru bulunmadığına, 90 yaşında ve akli dengesi yerinde olmayan yayanın otobüsün arkasında durduğuna ve tamamen kusurlu olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 31.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.