Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/2841 Esas 2014/1407 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
Davacı vekili, davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu aracın kusurlu şekilde davacının aracına çarparak yaralanmasına sebebiyet verdiğini ileri sürerek, şimdilik 1.000,00 TL. maddi tazminat ile 30.000,00 TL. manevi tazminatın faiziyle davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, bilahare, maddi zarar dava dışı Güvence Hesabı tarafından karşılandığından bu yönde taleplerinin kalmadığını, manevi tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere göre, davacının maddi zararının dava dışı kurum tarafından karşılanmış olduğu belirtildiğinden bu konuda karar verilmesine yer olmadığına, davacının manevi tazminat talebinin 15.000,00 TL. yönünden kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle manevi tazminat talebi ile ilgili olarak hüküm kurulurken olayın meydana geliş şekli, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, olay nedeniyle duyulan acı ve elemin derecesi ve B.K.nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davalılar vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün
ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 799,65 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılardan alınmasına 10.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.