Nitelikli mala zarar verme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/5494 Esas 2019/1973 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5494
Karar No: 2019/1973
Karar Tarihi: 13.02.2019

Nitelikli mala zarar verme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/5494 Esas 2019/1973 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın nitelikli mala zarar verme suçundan mahkumiyeti hükmedilmiştir. Ancak, 6545 sayılı Kanun ile değiştirilen TCK'nun 152/2-son maddesi gereği, mala zarar verme suçunun yakarak, yakıcı veya patlayıcı madde kullanılarak işlenmiş olması durumunda ceza artırımı öngörülmüş olup, bu artırım oranı hükmün artması gerektiği anlamına gelmektedir. Bu nedenle, sanığın hukuki durumunun yeniden tayin edilmesinde zorunluluk bulunduğu gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. Mahkeme kararında geçen kanun maddeleri: 6545 sayılı Kanunun 65. maddesi, 5237 sayılı TCK'nun 152/2-son maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, ve CMUK'nun 321. maddesidir.

8. Ceza Dairesi 2017/5494 E. , 2019/1973 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 65. maddesiyle 5237 sayılı TCK.nun 152/2-son maddesinde yapılan değişikliğe göre, mala zarar verme suçunun yakarak, yakıcı veya patlayıcı madde kullanılarak işlenmiş olması halinde artırım miktarının öngörüldüğü bölümde yer alan, verilecek ceza iki katına kadar artırılır" cümlesindeki "iki katına" ibaresinin çıkartılarak yerine "bir katına" ibaresinin eklenmiş olması karşısında ve mahkumiyet kararındaki artırım oranı da dikkate alınarak, söz konusu yasa değişikliğine göre sanığın hukuki durumunun yeniden takdir ve tayin edilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 13.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.