Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/10348 Esas 2022/4212 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma suçundan sanık ...'un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 89/1 ve 62. maddeleri gereğince 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının anılan Kanun'un 51. maddesi gereğince ertelenmesine dair Ankara 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/10/2019 tarihli ve 2018/325 esas, 2019/706 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
5237 sayılı Kanunun 89. maddesinin 1. fıkrasında “Taksirle başkasının vücuduna acı veren veya sağlığının ya da algılama yeteneğinin bozulmasına neden olan kişi, üç aydan bir yıla kadar hapis veya adlî para cezası ile cezalandırılır.” şeklinde ve 5. fıkrasında “Taksirle yaralama suçunun soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete bağlıdır. Ancak, birinci fıkra kapsamına giren yaralama hariç, suçun bilinçli taksirle işlenmesi halinde şikâyet aranmaz” şeklinde yer alan düzenlemeler ve,
5237 sayılı Kanunun 73/1. maddesinde yer alan "(1) Soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı olan suç hakkında yetkili kimse altı ay içinde şikayette bulunmadığı takdirde soruşturma ve kovuşturma yapılamaz.'' şeklinde yer alan düzenleme birlikte değerlendirildiğinde, 10/10/2016 tarihinde meydana gelen olay sebebiyle katılanın 6 aylık şikayet süresi bitiminden sonra, 19/10/2017 tarihinde şüpheli hakkında şikayette bulunduğunun anlaşılması karşısında, sanık hakkında açılan davanın düşürülmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulmasında isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığının 26/10/2021 gün ve 94660652-105-06-14843-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23.11.2021 gün ve 2021/132230 sayılı ihbarnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...’un Mamak Piyade Er taburunda askerlik görevini yaptığı sırada olay günü 10.10.2016 tarihinde, 2 numaralı dış kuşak nöbet kulübesinde ... ve... ile birlikte nöbetçi olduğu, ...’ın mıntıka temizliği yapmak için tüfeğini mevzide bırakarak oradan ayrıldığı, sanığın saat 16:50 sıralarında İnan’a ait tüfeğe şarjör taktığı ve tüfekle oynamaya başladığı, kendisinden yaklaşık 4 metre uzakta ve karşısında bulunan katılan ...’in ikazlarına rağmen tüfeğe doldur boşalt yaptığı, tüfeğin boş olduğunu söyleyerek şaka amaçlı tüfeği ...’e yöneltmek üzere olduğu bir anda tetik düşürmesi üzerine silahın ateş aldığı, mağdur ...'in sol omuzundan basit tıbbi müdahale ile giderilemez şekilde yaralandığı ve taraflar arasında husumetin bulunmadığının katılan anlatımı, sanık beyanları ve tanık ifadeleri ile anlaşıldığı, yaralanan katılanın uzlaşmak istemediği ve 19.10.2017 tarihinde şikayetçi olduğu olayda;


Askeri Ceza kanununun 48-A maddesine göre, askeri suçların takibinin şikayete bağlı olmadığı hükmüne yer verildiği, yine TCK'nın 89/5. maddesine göre, bilinçli taksirle yaralama suçunun soruşturulmasının ve kovuşturulmasının, aynı Kanunun 89/1. maddesindeki yaralanma hali hariç olmak üzere, takibinin şikayete tabi olmaması karşısında; Ankara 3. Asliye Ceza Mahkemesinin sanık hakkında taksirle yaralama suçundan verdiği mahkumiyet kararında bir isabetsizlik görülmediğinden,
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen ihbarname bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görülmediğinden, Ankara 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/10/2019 tarihli ve 2018/325 esas, 2019/706 sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma talebinin 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 31.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.