MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihlerine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık ..."in şikayetçi ..."a ve katılan ..."a yönelik iş yeri dokunulmazlığının ihlâli suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun"un 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun"un 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararların temyizinin mümkün olmadığı ve 5271 sayılı CMK"nun 264. maddesine göre de Kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağı anlaşılmakla, sanık ..."in temyiz dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için hükümlerin tebliğnameye uygun olarak incelenmeksizin İADESİNE,
II-Sanık ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik eski hale getirme ve temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Sanık ... tarafından verilen 13/05/2016 tarihli eski hale getirme, temyiz ve infazın durdurulmasına ilişkin dilekçede gerekçeli kararı eşi sıfatıyla alan Hediye Şahin"in tebligatın yapıldığı tarihte eşi olmadığını, daha sonra evlendiğini belirterek tebligatın usulsüz olduğunu ileri sürülmüş olmakla, temyiz ve eski hale getirme birlikte talep edildiği takdirde karar verme yetkisinin Yargıtay ilgili dairesine ait olduğu dikkate alınarak yapılan incelemede;
Sanık ..."in yokluğunda verilen gerekçeli mahkeme ilamının, sanığın savunması sırasında beyan ettiği adrese tebliğe çıkarıldığı, söz konusu adreste sanığın işte olduğunu, aynı konutta sanıkla birlikte ve sürekli olarak oturduğunu beyan eden, kendisini sanığın eşi olarak tanıtan Hediye Şahin"e 29/12/2014 tarihinde karar tebliğinin yapıldığı, nüfus kaydına göre sanık ..."in tebligatı teslim alan Hediye Şahin ile 02/03/2015 tarihinde resmi olarak evlendiğinin anlaşıldığı, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 16. maddesine göre "Kendisine tebliğ yapılacak şahıs adresinde bulunmazsa tebliğ kendisi ile aynı konutta oturan kişilere veya hizmetçilerinden birine yapılır." düzenlemesi gözetildiğinde tebliğin aynı konutta oturan kişiye yapılması yeterli olduğundan eski hale getirme istemine konu tebliğ işleminin usulüne uygun ve geçerli olduğu, buna göre sanığın yokluğunda verilen ve 29/12/2014 tarihinde tebliğ edilen kararın sanık tarafından 1412 sayılı CMUK"nun 310/1. maddesinde öngörülen 1 haftalık yasal süresinden sonra 13/05/2016 tarihinde temyiz edildiği; öte yandan mala zarar verme suçuna ilişkin hükmolunan adli para cezalarının miktar ve türüne göre hükümlerin, 14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca temyizi mümkün olmadığı ve kesin olduğu anlaşılmış ise de 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca öncelikle sanığın temyiz süresinin dolup dolmadığı yönünden inceleme yapılması gerektiği gözetilerek, süresinde yapılmadığından 5320 sayılı Kanun"un 8/1 maddesi ve 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca sanık ..."in eski hale getirme ve temyiz taleplerinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
III-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesinde yer alan "... hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dâhil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna başvurulamaz" düzenlemesi uyarınca, sanık ..."un, şikayetçi ..."a ve katılan ..."a yönelik mala zarar verme suçlarından doğrudan hükmolunan adli para cezalarının miktar ve türüne göre temyizi mümkün olmadığından, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca sanık ..."un temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
IV-Sanık ... hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 tarih 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararı kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık ..."un temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden reddiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 11/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.